بازی‌های ویدئویی فرهنگ عمومی و تاریخ شناسی
عناوینی چون «رستگاری سرخ پوست مرده ۲» و مجموعه «آخرین بازمانده از ما» که از لحاظ امتیاز منتقدان بهترین بازی‌های تاریخ صنعت بازی هستند، حقیقتا به‌خاطر عمق تراژیک داستان و روایت‌گویی‌شان تنها برای مخاطب بزرگسال ساخته شده‌اند. عنوان «آخرین بازمانده از ما: قسمت دوم» امسال در مراسم جوایز سالانه بازی، توانسته در ۱۰ رشته از جمله بازیگری، کارگردانی، فیلمنامه، موسیقی، کارگردانی هنری و بهترین عنوان سال نامزد و رکورد دار تمام ادوار شود. در سال ۲۰۱۸، عنوانی عرضه شد که چه از نظر امتیاز منتقدان و چه امتیاز مخاطبان اکنون بهترین بازی تاریخ شناخته می‌شود: «رستگاری سرخ‌پوست مرده ۲». داستان این بازی که در سبک جهانِ باز است، در سال ۱۸۹۹ میلادی در آمریکا روایت می‌شود: نمایش دردناک و تراژیک آخرین بقایای غرب وحشی در آستانه قرن بیستم. گروهی گانگستر به رهبری فردی به نام داچ، در حال مبارزه با قانون کشور و تلاش برای بقا به سبک کهن در دشت‌های آزاد هستند و نمی‌خواهند روی به شهرنشینی صنعتی و مدرن آورند. در بازی، شما در نقش آرتور مورگان، دست راست داچ به نقش‌آفرینی می‌پردازید. گانگسترها پس از یک سرقت ناموفق در شهر بلک واتر، اکنون توسط ماموران پلیس فدرال، جایزه‌بگیرها و سایر گانگسترهای رقیب تحت تعقیب‌اند. داچ رویایی در سر دارد: به‌دست آوردن پولی کلان و ساختن آرمان‌شهری در دشت‌های آزاد غرب آمریکا برای خود دور از تمدن جدید. وارد جزئیات داستان این بازی عظیم نمی‌شوم که یکی از طولانی‌ترین عناوین نسل هشتم بازی‌های ویدئویی است. در نهایت آرتور مورگان در می‌یابد که داچ تمام این مدت در حال قربانی کردن اعضای دسته برای نفع خود بوده و در بین یارانش جاسوس نیز وجود داشته است. او که به بیماری کشنده سل مبتلاست راهش را از داچ جدا می‌کند و با فدا کردن جان خویش، دوست خود جان مارستون و خانواده‌‌اش را نجات می‌دهد و هنگام طلوع آفتاب جان می‌سپارد. بی‌اغراق شخصیت آرتور مورگان نزد بازی‌بازان اکنون تبدیل به یک اسطوره گشته است: اسطوره‌ای از شرافت، فداکاری و وفاداری. این بازی طی هشت سال به کمک سه هزار نفر ساخته شد و پانصد هزار خط دیالوگ دارد! بسیاری از مراحل بازی خود مستقلا مانند یک فیلم درجه یک وسترن هستند: میزانسن، موسیقی، زاویه دوربین و روایت. شخصیت‌پردازی تمام کاراکترهای بازی چه از نظر روایت خصوصیات آنها، چه بازیِ بازیگران و چه صداگذاری عالی و بی‌نقص است.
بخشی از مقاله‌ای به قلم علیرضا عسگری
دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تاریخ جهان
