اسپیروس اسکوراس؛ پیشگام صنعت سینما
او در یونان به دنیا آمد و پدرش یک چوپان بود. او همراه با دوبرادرش در ۱۹۱۰ به آمریکا مهاجرت و در سنت لوییس اقامت کردند. آنها با کار کردن به‌عنوان پادو و متصدی در هتل‌های پایین شهر توانستند تا ۱۹۱۴، ۳۵۰۰ دلار پس‌انداز کنند و با شراکت دو یونانی دیگر سالن سینمای متوسطی را در خیابان ۱۴۲۰ مارکت تاسیس کنند؛ همان مکانی که اکنون خانه اُپرای کیل در آن جای دارد. آنها سینمای خود را المپیا نامیدند و به‌زودی توانستند سالن‌های نمایش فیلم دیگری را نیز تصاحب کنند.
در ۱۹۲۴ این سه برادر شرکت خود را با سرمایه‌ای بالغ بر ۴۰۰هزار دلار به ثبت رساندند و از آن پس، بیش از ۳۰ سالن نمایش فیلم محلی به مالکیت «شرکت برادران اسکوراس سنت لوییس» درآمد. لحظه تاریخی برای برادران اسکوراس زمانی بود که رویای خود برای یک سرای نمایش فیلم جهانی در جنوب سنت لوئیس را در ۱۹۲۶ با افتتاح «عمارت نمایش فیلم امباسادور: سفیر» تحقق بخشیدند. اما در ۱۹۲۹ و در پی سقوط بازار سهام، آنها شرکت را به کمپانی وارنر فروخته و راهی شرق شدند تا عهده دار پست‌های اجرایی در صنعت فیلم‌سازی در ناحیه نیویورک شوند.
از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ در دوران «رکود بزرگ» اسپیروس اسکاروس مدیر ارشد سینماهای زنجیره‌ای برادران وارنر در آمریکا بود. در این سال‌های سخت او از زیان‌دیدگی شرکت جلوگیری و در نهایت سود مجموعه یاد شده را چهار برابر کرد. اما او که می‌خواست کار و باری برای خود داشته باشد وارنر را به ترک کرد و برای مدتی کوتاه به‌عنوان مدیر برای کمپانی پارامونت کار کرد. در ۱۹۳۲ این سه برادر، مدیریت سینماهای زنجیره‌ای «فاکس وست کوست» را با بیش از ۵۰۰ سالن نمایش به‌دست گرفتند و کمپانی آنها توانست از دوران رکود جان سالم به در ببرد.
در می ۱۹۳۵ اسپیروس اسکوراس ادغام استودیوهای فیلم‌سازی فاکس را با «شرکت فیلم‌سازی قرن بیستم» آغاز کرده و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۶۲ به‌عنوان رئیس کمپانی جدید با نام فاکس قرن بیستم فعالیت کرد. او همچنین از سهامداران اصلی شرکت یاد شده بود.
در دهه ۱۹۵۰ دارایی او بالغ بر ۱۰۸ میلیون دلار و بیش از غول‌های فیلم‌سازی رقیب دیگری مانند وارنرز، شوبرتز و هم وطنش، الکساندر پانتاگس بود. تحت نظارت وی فیلم‌های کلاسیکی مانند «تیغ زن»، «سلطان و من» و «خرقه» ساخته شد و هم در دوران وی بود که کمپانی فاکس قرن بیستم با مرلین مونرو قرارداد بست. اسکوراس توانست به لطف جذابیت تلویزیون و تبلیغات در آن، صنعت به نفس افتاده فیلم‌سازی را نجات دهد.در ۱۹۶۳ و در پی تخصیص هزینه‌های زیاد برای فیلم‌هایی مانند «کلئوپاترا»، سهامداران فاکس قرن بیست خواهان تغییر مدیریت شدند و اسکوراس از ریاست کمپانی کنار رفت، هرچند برای چندین سال رئیس هیات‌مدیره باقی ماند.
اسکوراس در عین حال در کشتیرانی نیز سرمایه‌گذاری می‌کرد و چندین کشتی، نفتکش و کشتی باری در دهه ۶۰ در تملک وی بود. او در آخرین سال زندگی‌اش به کل از صنعت فیلم‌سازی کنار رفت و وقت بیشتری را صرف پروژه‌های کشتیرانی خود کرد. اسکوراس در سن ۷۸ سالگی در پی حمله قلبی درگذشت.
