تاریخ تاسیس آن در ۱۲۹۲ق/   ۱۸۷۵م بود و حدود بیست سال، یعنی تا سال ۱۳۱۹ق/   ۱۸۹۵م در عثمانی به چاپ رسید. اختر با حمایت سفیر ایران در عثمانی، میرزا محسن‌خان معین‌الملک و به تشویق میرزا نجفقلی‌خان خویی، نایب سفارت ایران و با مدیریت محمدطاهر تبریزی انتشار یافت. نخستین شماره اختر در روز پنج‌شنبه ۱۶ ذی‌الحجه ۱۲۹۲ ق /  ۱۳ ژانویه ۱۸۷۶ با مطالبی از میرزا مهدی‌خان اختر چاپ شد. نوشته‌هایی از نویسندگانی چون میرزاآقاخان کرمانی، میرزایوسف‌خان مستشارالدوله، میرزاحبیب اصفهانی و فتح‌الله خان شیبانی در اختر موجود است.

پس از مرگ ناصرالدین‌شاه قاجار، چاپ مطبوعات تقریبا از انحصار بی‌چون و چرای دولت خارج شد. با روی کار آمدن مظفرالدین شاه شرایط اجتماعی و سیاسی متفاوتی با دوران حکومت ناصرالدین‌شاه به‌وجود آمد و روشنفکران زمان این مساله را به‌خوبی درک کردند و دست به‌کار شدند. به‌نظر می‌رسد در این روند نشریاتی که در خارج از ایران منتشر می‌شدند، تاثیر بسیاری در آشنایی ایرانیان به‌ویژه اندیشه‌گران ایرانی با مفاهیم جدید اجتماعی داشتند. اختر روزنامه مترقی بود و می‌توان گفت نخستین روزنامه ایرانی است که به سبک و سیاق نوین در خارج از ایران چاپ و منتشر شده است.

منبع: آزاده حسنین، «روزنامه اختر و تاثیر آن در بیداری ایرانیان»، ارائه شده به کنفرانس ایران در گذار.