گفته‌ها
در دوره سلطنت ناصرالدین‌شاه (۱۲۷۵ ـ ۱۲۲۷ ش) در پی اصلاحات در کشور، ساختار اخذ مالیات نیز تاحدودی تغییر کرد؛ به این ترتیب که برای هر ایالت یک مستوفی می‌فرستادند که در آنجا امور مالیاتی محل را اداره کند. به این مستوفی، مستوفی در محل می‌گفتند. پس از این اصلاحات هر ایالت یک مستوفی در پایتخت و یک مستوفی در محل داشت. مستوفی پایتخت باید کتابچه ایالت خود را مانند گذشته، تنظیم کند و به مستوفی محل دهد؛ البته در کتابچه دستورالعمل مستوفی پایتخت مخارج آن ایالت با جزئیات درج شده، اما در قسمت عایدات فقط رقمی کلی آمده بود که مالیات را نیز شامل می‌شد. جزئیات این عایدات در دفتر جزو جمع مستوفی‌های محلی آمده بود؛ اما مستوفیان پایتخت هیچ اطلاعی از آنها نداشتند.
ارسال نظر