پس از برافتادن خاندان صفوی، افغان‌های مهاجم چندگاهی در سراسر ایران به تاخت‌و‌تاز پرداختند و پس از شکست دادن طهماسب، فرزند بزرگ شاه‌سلطان‌حسین در نزدیکی شهر ری بر تهران دست یافتند و بعد از آن تهران را تصرف کردند و در آنجا رحل اقامت افکندند و آن شهر را به‌صورت پایگاه عملیات در نواحی شمالی ایران و دژی برای مقابله با فعالیت‌های نظامی ایرانیان در مازندران، زنجان و آذربایجان درآوردند.  اقامت افغان‌ها در تهران ۵ سال طول کشید و کمابیش بی‌دغدغه بود. بنابراین بناهایی در آنجا ساختند که دیوار گرداگرد ارگ از آن جمله است. این دیوار تا اواسط سلطنت قاجار برپا بود، از سمت جنوب با دروازه‌ای به بازار راه داشت و از سمت شمال، در محل کنونی توپخانه، با دروازه و تخته پل رو به بیابان باز می‌شد.  دروازه شمالی تا دوره محمدشاه به نام «دروازه اسدالدوله» شهرت داشت و در دوره ناصرالدین شاه «دروازه دولت» نام گرفت.

برگرفته از کتاب «جغرافیای تاریخی تهران» نوشته محسن معتمدی