سال ۱۳۵۹کودتای نوژه
روز ۱۸ تیر با دستگیری و کشته شدن شماری از عوامل یک کودتا پرده از برنامهای برداشته شد که مدتها پیش بهوسیله گروههای ضدانقلاب دنبال میشد. اعضای منفعل حزب ایران که وابسته به بختیار بودند، طی گزارشهایی در رابطه با نابسامانی اوضاع داخلی ایران او را تشویق به کودتا میکردند و فضای داخلی کشور را برای پذیرش این امر مناسب میدانستند. سرهنگ دوم بازنشسته ژاندارمری محمدباقر بنیعامری به این منظور کودتایی را تحت عنوان «عملیات نقاب» مخفف «نجات قیام ایران بزرگ» طراحی کرد و فرماندهی آن را برعهده گرفت.
روز ۱۸ تیر با دستگیری و کشته شدن شماری از عوامل یک کودتا پرده از برنامهای برداشته شد که مدتها پیش بهوسیله گروههای ضدانقلاب دنبال میشد. اعضای منفعل حزب ایران که وابسته به بختیار بودند، طی گزارشهایی در رابطه با نابسامانی اوضاع داخلی ایران او را تشویق به کودتا میکردند و فضای داخلی کشور را برای پذیرش این امر مناسب میدانستند. سرهنگ دوم بازنشسته ژاندارمری محمدباقر بنیعامری به این منظور کودتایی را تحت عنوان «عملیات نقاب» مخفف «نجات قیام ایران بزرگ» طراحی کرد و فرماندهی آن را برعهده گرفت. هدف اصلی برای بنیعامری بازگرداندن نظام سلطنت بود. به این منظور با فرد دوم این عملیات سرهنگ عطاالله احمدی که افسر سابق اطلاعات و دوست نزدیک وی بود، این طرح را سازماندهی میکنند، احمدی برای جلب نظر شاه مخفیانه راهی اروپا میشود و همزمان بنیعامری در داخل کشور مشغول سازماندهی نیروهای نظامی باقی مانده از رژیم گذشته و برخی از دیگر افرادی میشود که امکان همکاری با کودتا داشتند.
تلاشهای احمدی برای ملاقات با شاه نافرجام میماند و زمانیکه وی از تلاش بختیار برای سازماندهی کودتا در ایران اطلاع مییابد، به ملاقات او میرود و طرح خود را با وی در میان میگذارد، بختیار خواستار ملاقات با بنیعامری میشود و بنیعامری به منظور انجام این ملاقات راهی پاریس شد. در نتیجه این ملاقات وی تضمینهای لازم را برای کمکهای مالی و دریافت وامهای خارجی به منظور تقویت کودتا از بختیار دریافت میکند. بنیعامری در بازگشت به ایران حدود ۳۰۰ نفر را تحت نام سازمان نوپا(نظامیان وطنپرست ایران) سازماندهی میکند. وی برای افزایش هرچه بیشتر کادر خود از دو افسر اطلاعاتی شاغل که به پرونده افراد نظامی دسترسی داشتند برای جذب افراد مستعد کمک میگیرد. به این ترتیب قرار میشود در شب ۹ جولای تیمی متشکل از ۳۰۰ چترباز شاغل و بازنشسته ساکن در تهران به فرماندهی سرگرد آذرتاش در دستههای کوچک به سمت پایگاه هوایی نوژه حرکت کنند تا این مرکز نظامی را به تسخیر خود درآورند.
همزمان برنامهریزی شده بود حدود ۲۰ خلبان نیروی هوایی به فرماندهی تیمسار محققی و ستوان رکنی همدیگر را در پارک لاله تهران ملاقات کنند تا از آنجا بهسوی پایگاه «نوژه» حرکت کنند، تا به ۳۰ خلبان دیگر که در آنجا در انتظار آنها بودند، ملحق شوند. این خلبانها بنا داشتند با در اختیار گرفتن جنگدههای اف ۴ و اف ۵ در پایگاه «نوژه» در سحرگاه تاریخ مقرر مکانهای مشخصی را بمباران کنند که از جمله این اهداف بیت امام خمینی(ره)، مدرسه فیضیه قم، ستاد دادگاه انقلاب، دفتر نخستوزیری، مرکز اطلاعات سپاه پاسداران، چندین مرکز فرماندهی سپاه پاسداران و کمیتههای انقلاب در تهران، باندهای پرواز نیروی هوایی در پایتخت و چند شهر دیگر بودند. بیت رهبری، مدرسه فیضیه قم و ستاد دادگاه انقلاب به لحاظ سمبولیک مراکز اصلی قدرت در جمهوری اسلامی محسوب میشدند. برای اطمینان خاطر از موفقیت عملیات قرار بود سه هواپیمای نظامی منزل مسکونی امام را بمباران کنند. اما طرح این کودتا در بدو حرکت افشا شد. ابتدا شبکهای به نام نقاب در تیپ ۶۵ نوهد کشف و در نتیجه آن ۱۳ نفر دستگیر میشوند و البته مطابق تحرکات انجامشده دستگیریهای دیگری نیز صورت میگیرد که در نهایت منجر به افشای ماجرا و جلوگیری از عملیاتی شدن آن میشود.
ارسال نظر