امضای شاه قاجار بر قانون مشروطه

مظفرالدین شاه نخستین قانون اساسی ایران را ۸ دی ۱۲۸۵ شمسی امضا کرد و به این ترتیب حکومت ایران که تا آن روز ماهیتی سلطنتی داشت، به مشروطه سلطنتی تبدیل شد. شاه قاجار ۱۰ روز پس از امضای قانون اساسی درگذشت. در اواخر دوران مظفرالدین ‌شاه به دنبال انتشار خبر مهاجرت علما و تجمع مردم در سفارت انگلیس، شورش‌های پراکنده‌ای در نقاط مختلف کشور شکل گرفت و همین امر باعث شد که شاه به وحشت بیفتد و دولت را مامور برگزاری انتخابات و تشکیل مجلس شورای ملی کند. در پی این اتفاقات، دولت و مجلس قانونی را تدوین کردند که شامل ۵۱ ماده بود و بیشتر به طرز کار مجلس شورای ملی و مجلس سنا مربوط می‌شد و به همین دلیل در آغاز به «نظام‌نامه» نیز مشهور شد. از چهره‌های مهمی که درترجمه، تدوین و نگارش این قانون همکاری داشتند می‌توان به سیدحسن تقی‌زاده، جوادخان سعدالدوله،‌حسن‌خان مشیرالدوله پیرنیا و میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله پیرنیا اشاره کرد.