روزنامه‌های روز نهم مرداد سال ۵۲ نوشتند که میزان باقی‌مانده از ارثیه یک زن سرمایه‌دار ایرانی به نام «بی‌بی کتابداری» از اهالی مشهد که در اتریش باقی‌مانده است، اعلام شد. این خبر حکایت از آن داشت که بی‌بی‌ کتابداری از مردی به نام مهدی قاسم‌زاده ۵۰۰ هزار شیلینگ اتریش و مقداری اثاثیه ارث برده ولی تاکنون برای دریافت ارثیه خود با وجود مکاتبات متعدد و اقدامات دولت اتریش مراجعه نکرده بود. (یک میلیون و ششصد هزار ریال نقد) متعلق به این زن مشهدی وارث قانونی مهدی قاسم‌زاده بود که به موجب وصیت‌ مرد ایرانی در دفتر اسناد رسمی وین به او تعلق داشت و یک تن از حقوقدانان اتریشی به اتفاق مترجم خود که از اتباع کشور مزبور بود و به زبان فارسی آشنایی کامل داشت روز ۸ مرداد سال ۵۲ به روزنامه اطلاعات مراجعه کردند و از خبرنگاران این روزنامه برای یافتن خانم بی‌بی کتابداری کمک خواستند. آقایان «انگرهارد» استاد زبان فارسی و «انگرمن» حقوقدان اتریشی که عازم دیداری از ایران و هند بودند، از جانب دفتر اسناد رسمی و دادگستری وین ماموریت داشتند که در شناسایی و کشف محل سکونت زن ایرانی اقدام نمایند.