گروه تاریخ و اقتصاد: اورویل رایت در ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸، در هفتاد و شش سالگی درگذشت. او آنقدر زنده مانده بود تا ببیند سیاستمداران با استفاده از اختراع او شتابان از این سو به آن سوی دنیا می‌روند و تصمیم‌هایی می‌گیرند که در زندگی میلیون‌ها نفر تاثیر می‌گذارد. هنگامی که ویلبر و اورویل رایت در سال ۱۹۰۳،«فلایر ۱» را در کیتی هاک به پرواز درآوردند، مردم جهان به سبب زمان و فاصله، همان اندازه از یکدیگر دور بودند که به سبب تفاوت باورهایشان. زندگی و کار برادران رایت چنان به هم آمیخته است که نمی‌توان آن را از هم تفکیک کرد.

ویلبر رایت در سال ۱۸۷۶ در «میل ویل» ایندیانا به دنیا آمد و اورویل رایت به سال ۱۸۷۱ در «دیتون» اوهایو زاده شد. هر دو برادر تحصیلات دبیرستانی داشتند؛ ولی هیچ کدام موفق به دریافت دیپلم نشدند. با این حال هر دو در زمینه مکانیک نابغه بودند. آنها نخست به فکر پرواز با گلایدر افتادند. کار با بادبادک‌ها و گلایدرها را در سال ۱۸۹۹ آغاز کردند. سال بعد اولین گلایدر کامل خود را که می‌توانست یک نفر را حمل کند، برای آزمایش به کیتی هاوک در کارولینای شمالی آوردند؛ اما نتیجه آزمایش چندان رضایت‌بخش نبود. دومین گلایدر کامل را در سال ۱۹۰۱ و سومین گلایدر را در سال ۱۹۰۲ ساختند و آزمایش کردند. در گلایدر سوم برخی از مهم‌ترین اختراعات آنان به کار برده شده بود آنها با گلایدر سوم بیش از یک هزار پرواز موفقیت آمیز انجام دادند. برادران رایت در طراحی بال هواپیما ایده تازه‌ای به کار بستند، آنها دریافتند که نمی‌توانند به اطلاعاتی که در این زمینه قبلا چاپ و منتشر شده بود، اعتماد کنند. بنابراین آنان برای خود یک تونل هوا ساختند و در آن بیش از دویست شکل مختلف بال را آزمایش کردند. بر مبنای این آزمایش‌ها موفق شدند جدولی تهیه کنند که در آن چگونگی فشار هوا بر بال با توجه به شکل بال توصیف شده بود.

از این اطلاعات سپس برای طراحی بال‌های هواپیمای خود استفاده کردند. هنگامی که برادران رایت کار خود را به‌صورت جدی آغاز کردند، ماشین‌های درون سوز کارآمد اختراع شده بود. با این حال چون وزن ماشین‌های درون سوز متعارف نسبت به نیروی تولید آن بسیار زیاد بود، استفاده از آن در وسایل پروازی امکان نداشت. از آنجا که به نظر نمی‌رسید هیچ‌یک از تولیدکنندگان بتوانند ماشین سبک تری تولید کنند بنابراین برادران رایت با کمک یک مکانیک، خود چنین ماشینی را طراحی کردند. این نیز نشانه دیگری از نبوغ آنها بود. با اینکه وقت کمی برای طراحی این ماشین گذاشتند، ولی موفق شدند ماشینی بسازند که نسبت به تمام ماشین‌هایی که اغلب تولیدکنندگان قادر به ساخت آن بودند، تفوق و برتری داشته باشد. علاوه بر این برادران رایت مجبور بودند ملخ‌های هواپیما را نیز طراحی کرده و بسازند. اولین پرواز روز هفدهم دسامبر ۱۹۰۳ در«کیل دویل هیل» نزدیک کیتی هاوک کارولینای شمالی انجام شد. برادران رایت در آن روز دو پرواز انجام دادند. اولین پرواز که توسط اورویل رایت انجام شد تنها دوازده ثانیه به طول انجامید و مسافت طی شده حدود ۱۲۰ فوت بود. آن هواپیما هم‌اکنون در موزه ملی هوا و فضا در واشنگتن نگهداری می‌شود.

منبع: اسپراول، آنا؛ (1385)، برادران رایت: تولد هوانوردی مدرن، محمدرضا افضلی، تهران، موسسه فرهنگی فاطمی، چاپ دوم