ماجرای رسوایی واترگیت

جان وسلی دین سوم (John Wesley Dean III) متولد ۱۴ اکتبر ۱۹۳۸ از جولای سال ۱۹۷۰ تا آوریل سال ۱۹۷۳ مشاور کاخ سفید در زمان ریاست‌جمهوری ریچارد نیکسون بود. او در حوادث سرقت از واترگیت و متعاقب آن سرپوش گذاشتن بر رسوایی واترگیت نقش مهمی داشت. حتی دفتر بازرسی فدرال (FBI) او را متقلب اصلی در سرپوش‌گذاری دانسته است. او در نتیجه رسوایی واتر گیت به چند جرم محکوم شد و در نتیجه کاهش مدت حبس‌اش یک شاهد کلیدی برای پیگرد قانونی بود.دین هم‌اکنون نویسنده، مقاله‌نویس و مفسر سیاست دوره معاصر است. وی شدیدا از محافظه‌کاران و حزب جمهوری‌خواه انتقاد می‌کند و یک معترض به سیاست‌های جورج دبلیو بوش است.دین در آکرونِ اوهایو متولد شد. او در دانشگاه کالگیت به تحصیل در رشته ادبیات انگلیسی پرداخت، سپس به کالج ووستر رفت و در سال ۱۹۶۱ مدرک لیسانس علوم سیاسی خود را از آنجا دریافت کرد. وی در سال ۱۹۶۵ مدرک دکترای حقوق خود را از دانشگاه جورج تاون دریافت کرد و پس از فارغ‌التحصیلی به اداره قانون واقع در واشنگتن دی سی پیوست.او به عنوان مشاور ارشد اعضای حزب جمهوری‌خواه در کمیته قضایی مجلس نمایندگان ایالات‌متحده مشغول به کار شد. در سال ۱۹۶۷ یک کمیسیون ملی درباره اصلاح قانون جزا ایجاد شد و دین به عنوان عضو هیات‌مدیره آن تعیین شد. در سال ۱۹۶۹ او یکی از معاونان دادستان کل ایالات‌متحده در دستگاه نیکسون شد و در جولای سال ۱۹۷۰ پس از اینکه مشاور قبلی رییس‌جمهور جان ارلیچمن مشاور ارشد داخلی رییس‌جمهور شد، دین جای وی راگرفت.در تاریخ ۲۸ فوریه ۱۹۷۳ مدیر اعمالی FBI ال پاتریک گری در کمیته قضایی مجلس سنا کاندیدا شدن خود را برای سمت مدیریت FBI به جای جِی ادگار هوور تصدیق کرد با توجه به اینکه مقالات روزنامه‌ها نشان می‌داد که کاخ سفید پرونده‌های واترگیت FBI را در اختیار دارد، رییس کمیته سام اروین از گری پرسید از کجا می‌داند که کاخ سفید به پرونده‌های FBI دسترسی دارد و گری پاسخ داد که او به دین گزارش می‌داد و در بسیاری از مواقع تحقیقات FBI را با دین در میان گذاشته. کاندیداتوری گری رد شد و اکنون دین مستقیما با سرپوش‌گذاری‌های واتر گیت مرتبط بود. در ۲۳ مارچ سارقان واترگیت به پرداخت جریمه‌های سنگین و زندان محکوم شدند. دین یک وکیل استخدام کرد و در ۶ آوریل همکاری خود را با بازجویان واترگیت آغاز کرد.در ۲۲ آوریل نیکسون از دین تقاضا کرد تا گزارشی تهیه کند و هر چه راجع به موضوع واترگیت می‌داند بنویسد و حتی او را به کمپ دیوید دعوت کرد تا در آنجا این کار را انجام دهد. با تصور دوری از حوزه داخلی نیکسون و حضور مشاورانی چون اچ آر هیلدمن و جان ارلیچمن دین احساس کرد که قربانی دیگران شده است و به رغم اینکه به کمپ دیوید رفت، اما پیش از پایان گزارشش به واشنگتن بازگشت. نیکسون در ۳۰ آوریل دین را برکنار کرد و در همان تاریخ استعفای هیلدمن و ارلیچمن را نیز اعلام کرد. در ۲۵ ژوئن دین در حضور کمیته واترگیت مجلس سنا شهادت داد و در آن مقامات حکومتی مانند نیکسون گردآورنده اعانات و دادستان کل پیشین جان میشل را نیز درگیر کرد. وی اولین مقام دولتی بود که در مصاحبه‌های مطبوعاتی نیکسون را به درگیری مستقیم در واترگیت و سرپوش‌گذاری پس از آن متهم کرد. چنین شهادتی علیه نیکسون اگر چه به اعتبار وی به عنوان رییس‌جمهور آسیب زد، ولی از لحاظ قانونی تاثیر چندانی نداشت، زیرا فقط حرف‌های او علیه نیکسون بود. نیکسون به شدت تمام اتهامات مبنی‌بر اجازه وی به سرپوش‌گذاری را رد کرد و دین به جز یادداشت‌های مختلفی که در جلساتش با رییس‌جمهور نوشته بود، هیچ مدرکی نداشت تا اینکه نوارهای سری ضبط شده در کاخ سفید افشا شد و نشان داد که اتهامات دین به نیکسون درست بوده است. در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۷۳ دین در حضور قاضی دادگاه واترگیت، جان سیریکا اتهام وارده مبنی‌بر ممانعت از اجرای عدالت را پذیرفت. وی به نظارت بر پرداخت حق السکوت به سارقان واترگیت اعتراف کرد و وجود لیستی از دشمنان نیکسون را فاش کرد در تاریخ ۲ آگوست ۱۹۷۴ سیریکا حکم یک تا چهار سال زندان برای آنها صادر کرد با این حال هنگامی که دین طبق زمان تعیین شده در تاریخ ۳ سپتامبر خود را تسلیم کرد در بازداشت مارشال‌های ایالات‌متحده به سر برد و در فورت هولابرد (نزدیک بالتیمور در مریلند) در یک خانه امن ویژه که وسایل راحتی را برای شاهدان علیه مافیا فراهم می‌کرد، گذراند.وکیل دین تلاش کرد تا مدت محکومیت وی را کاهش دهد و در ۸ ژانویه سیریکا مدت محکومیت وی را به چهار ماه تقلیل داد.دین به دلیل قانون شکنی دیگر اجازه وکالت نداشت بنابراین دیگر نمی‌توانست به کارهای حقوقی بپردازد.