امارات کوچک و جاهطلبیهای بزرگ
در دهه ۱۹۸۰ امارات از «خاطر مسعد» خواست کوههای راس الخیمه را برای رسیدن به ذخایر معدنی کاوش کند تا شاید بتواند ذخایر محدود ترکیبات هیدروکربنی خود را کمی افزایش دهد.
آیا ساخت و ساز در امارات به صرفه است یا نه؟این سوالی است که موافقان و مخالفان زیادی دارد، اما میتوان با بررسی چند عامل کارشناسی تا حدودی به پاسخ اصلی دست یافت. روزنامه یو اس ای تودی آمریکا به این مساله پرداخته است.
طی این کاوشها مسعد نه تنها به طلا دست نیافت، بلکه به چیزی جز سنگ آهک و خاک رس هم نرسید. تقریبا ۳۰ سال از آن روزها میگذرد و مسعد امروز موفقترین شرکت ساختمانسازی را در امارات اداره میکند.
معادن سنگ راس الخیمه وفاداری خود را به آن کشور ثابت و تا به امروز سود بالایی نصیب امارات کردند. ساخت و ساز در دبی (که یک ساعت با این کوه فاصله دارد) و بقیه ساحل خلیج فارس در امارات تقاضای فراوانی برای پنج کارخانه سیمان امارات فراهم آورده است. البته سنگها و صخرههای این کوه ساختمانها را بینصیب نگذاشته است.
از سال ۲۰۰۳ که شیخ سعود بن سقر القاسمی جانشین برادرش شد و تاج شاهزادگی را بر سر گذاشت، جاهطلبی امارات برای ساخت و ساز بیشتر و گسترش املاک و مستغلات بیشتر شد.بسیاری از مشاورین املاک در امواج خلیج فارس میتازند و ساختمانسازی را در سواحل خلیجفارس گسترش دادند. دهکده حمرا اولین نقطه توسعه در امارات بود که از خارجیها دعوت به سرمایهگذاری کرد و تازهترین پروژه «گیتوی سیتی» (شهر دروازهای) است که در ورودی راس الخیمه، در شرقیترین نقطه امارات متحده عربی، واقع شده است. پروژههای توریستی، که با خط هوایی خود اماراتیها گسترش هم پیدا کرده، به جلو حرکت میکند و حتی شامل هتلهایی در قلب کوههای حجار هم میشود.
اما به طور کلی حتما باید این جاهطلبیها را مورد بررسی عمیق قرار داد. راس الخیمه که تنها ۲۵۰هزار نفر جمعیت دارد به شدت به برق و آب فدرالی دولت نیاز دارد.
منابع فدرالی آب و برق امارات، که نیاز شمال آن کشور را تامین و توزیع میکند، حتی با دسترسی به پنجمین منابع گاز جهان باز هم نمیتواند انرژی ذخیره کند. تنها ۳۰۰ مگاوات انرژی ذخیره در سال دارد که برای امارت جاهطلب بسیار رقم پایینی است. به گفته مسعد، امارات متحده در پنج سال آینده دست کم به ۳هزار مگاوات ظرفیت انرژی نیاز دارد.
ویلاها و آپارتمانهای بیشمار که باید در فاصله زمانی کوتاهی به مشتریان تحویل داده شوند به احتمال زیاد با کمبود انرژی مواجه خواهند شد. به گفته مسعد، که این روزها مدیر کلی شرکت سرمایهگذاری راس الخیمه را به عهده دارد، این کوه میتواند امارات را از این مخمصه بیرون بیاورد.
دولت انتظار دارد تا دو ماه آینده بیش از ۱۰۰مگاوات انرژی از ایستگاههای جدید گاز حاصل شود. این نیروگاهها باید از سهم گاز امارات که از کشور قطر و از مسیر خط لوله دلفین استخراج میشود، استفاده کند. انتظار میرود ۱۲۰مگاوات دیگر هم در همین سال تولید شود.اگر به برنامهریزیهای راسالخیمه جامه عمل پوشانده شود، این ذخایر افزایشی هم کافی نخواهد بود. قطر هم مهلت قانونی برای گسترش میدان نفتی و گازی شمالی خود تعیین کرده است که همین امر مانع دسترسی امارات متحده عربی به هرگونه ذخیره از طریق خط لوله دلفین میشود.حقیقت آن است که امارات با داشتن راسالخیمه، بالاترین ذخیره هیدروکربنی جهان، هنوز به انرژی و سوخت نیاز دارد. در قراردادی با شرکت انگلیسی «انرژی مستقل»، راس الخیمه پیشبینی کرده است یک ایستگاه تولید انرژی ۶۰۰مگاواتی بسازند و پس از پایان فاز اول نیروگاه در عرض پنج سال ظرفیت آن را به سه هزار مگاوات افزایش دهند. تحویل این انرژی تازه به امارات اجازه پیشروی بیشتری میدهد. شرکت مسعد شرکت استخراج معدن راسالخیمه را هم راهاندازی کرده است که بدین وسیله از زغال سنگهای اندونزی، کنگو و ارمنستان برای تامین سوخت نیروگاه انرژی خود استفاده کند. صنعت، از کارخانههای شیشه گرفته تا مونتاژ قطعات خودرو، هسته مرکزی آینده راسالخیمه است که بر اساس این گونه تجربیات ساخته میشود.
ارسال نظر