سرطان دهانه رحم قابل پیشگیری است
غربالگری و تشخیص زودهنگام و واکسیناسیون گسترده علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، عاملی که باعث سرطان دهانه رحم می‌شود، به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی کمک کرده است تا از زنان بهتر محافظت کنند، اما بررسی‌‌‌های اخیر نشان داد که دسترسی به این روش‌‌‌ها ناهموار است. از سال ۲۰۰۰، میزان سرطان دهانه رحم در مناطق پردرآمد ایالات‌متحده کاهش یافته است، با این حال، طبق یافته‌‌‌های جدید منتشر شده در مجله بین‌المللی سرطان، موارد در بخش‌‌‌های کمدرآمد این کشور رشد داشته است. بررسی‌‌‌ها نشان داد که زنان سفیدپوست در مناطق کمدرآمد بیشترین افزایش سرطان دهانه رحم در مراحل آخر را داشتند و زنان سیاه‌پوست نیز بیشترین افزایش مرگ‌و‌میر را در بخش‌‌‌های کمدرآمد داشتند. همچنین زنان اسپانیایی تبار در مناطق فقیرنشین بالاترین میزان سرطان دهانه رحم را تجربه کردند.
جین مونته آلگره، دانشیار علوم رفتاری و اپیدمیولوژیست در مرکز سرطان دانشگاه تگزاس، در هیوستون، در این خصوص اظهار کرد: ما همه امکاناتی را که باید، در اختیار داریم تا از وقوع سرطان دهانه رحم پیشگیری کنیم او که یکی از نویسندگان مطالعه بود، افزود: عدم‌دسترسی کافی به واکسیناسیون، غربالگری و درمان در جوامع کمدرآمد با یافته‌‌‌های نگران‌‌‌کننده در خصوص زنان مبتلا به سرطان در مراحل پایانی، یعنی زمانی که سلول‌‌‌های سرطانی فراتر از دهانه رحم گسترش می‌‌‌یابند و مرگ آنها مرتبط است. به گفته وی رشد این سرطان در جنوب و به سمت جنوب غربی این کشور دارای بالاترین میزان بود.
همچنین محققان داده‌‌‌های ثبت شده در موسسه ملی سرطان را بین سال‌‌‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ بررسی کردند و بیش از ۱۱۹هزار مورد سرطان دهانه رحم را در سطح ملی مورد توجه قرار دادند. آنها سپس موارد را بر اساس نژاد و قومیت بیماران با ارجاع متقابل با میانگین درآمد خانوار در سطح هر شهر که از ۱۹۳۳۰ تا ۳۸۸۲۰ دلار متغیر بود تجزیه و تحلیل کردند. شهرستان‌‌‌های کمدرآمد دارای نرخ بالاتری از زنانی بودند که پس از تشخیص، رحم و دهانه رحم خود را برداشتند که حدود ۱۴.۱ نفر، در مقایسه با ۹.۵ نفر از هر ۱۰۰هزار نفر در مناطق پردرآمد بود.
زنان سفیدپوست بیشترین جهش را در مراحل پایانی سرطان مشاهده کردند، اگرچه افزایش مرگ و میر آنها از نظر آماری معنی‌دار نبود. برعکس، زنان سیاه‌پوست غیراسپانیایی در کشورهای کمدرآمد شاهد کاهش موارد سرطان دهانه رحم بودند، اما طبق این مطالعه، از سال ۲۰۱۳ هر سال ۲.۹درصد افزایش مرگ و میر را تجربه کردند. دکتر باربارا گاف، رئیس مامایی و زنان در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، می‌‌‌گوید: این نشان می‌‌‌دهد که افراد یا اصلا غربالگری نمی‌‌‌شوند یا این فرآیند در حال افول است. هر دوی این موارد آزاردهنده هستند؛ زیرا سرطان دهانه رحم مانند برخی سرطان‌‌‌ها نیست که نتوان از آنها پیشگیری کرد.
گاف افزود: این یک بیماری ۱۰۰درصد قابل پیشگیری است. او به پیشگیری اولیه از واکسن HPV اشاره کرد و به دنبال آن بر لزوم دوره‌‌‌های منظم غربالگری تاکید کرد که شامل تست پاپ اسمیر هر۳ سال یک‌بار بین ۲۱ تا ۲۹ سالگی است. بعد از ۳۰ سالگی، این دوره شامل واکسن HPV و آزمایش پاپ اسمیر هر ۵سال یک‌بار می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌‌‌ها تخمین می‌‌‌زند که سالانه حدود ۴هزار زن در اثر این نوع سرطان جان خود را از دست می‌‌‌دهند. طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، میانگین سنی برای تشخیص سرطان دهانه رحم ۵۰ سال است، بنابراین نوجوانانی که در دوره مورد مطالعه واکسینه شده‌‌‌اند ممکن است در داده‌‌‌ها منعکس نشوند.
نویسندگان خاطرنشان می‌‌‌کنند که محدودیت‌‌‌هایی در رابطه با داده‌‌‌هایی که مرحله تشخیص بیماری را نشان می‌‌‌دهند وجود داشت، این محدودیت‌‌‌ها از سال ۲۰۰۴ به بعد برطرف شدند. دکتر سارا دیلی، استادیار انکولوژی زنان در موسسه سرطان وینشیپ دانشگاه اموری گفت که تمایز مناطق ثروتمند یا فقیر ممکن است به طور کامل نابرابری‌‌‌های نژادی در جوامع را توجیه نکند. به عنوان مثال، میزان بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان دهانه رحم برای زنان سیاه‌پوست و بومیان آمریکا همچنان بالاتر است و اطلاعاتی در مورد زنان بومی در این مطالعه وجود نداشت.
دیلی گفت که شهرستان‌‌‌های فقیر معمولا پزشکان کمتری دارند، به‌ویژه پزشکان متخصص مانند متخصصان زنان. او گفت: این بیماران واقعا رنج می‌‌‌برند، زیرا به پزشکانی که قرار است هم مراقبت‌‌‌های پیش‌گیرانه و هم درمان را برای آنها انجام دهند، دسترسی ندارند. اطلاع‌‌‌رسانی به مردم در مورد درمان نیز در این مطالعه مورد توجه قرار گرفت؛ زیرا اخیرا کاخ سفید میزبان مجمعی در مورد سرطان دهانه رحم بود، به عنوان بخشی از طرح پیشگیری از سرطان دولت بایدن که هدف آن جلوگیری از بیش از ۴ میلیون مرگ ناشی از سرطان تا سال ۲۰۴۷ است. همچنین در این نشست از در دسترس بودن تست HPV جدید در خانه خبر داده شد. برنامه آزمایشی قرار است در سه‌ماهه دوم سال ۲۰۲۴ با ۲۵ موسسه بهداشتی در سراسر ایالات متحده آغاز شود.
