درس‌هایی که از پاندمی کووید آموختیم
در حالی که طی این همه‌گیری رسانهها اغلب بر افراد مبتلا تمرکز می‌‌‌کردند، در حقیقت اکثریت عظیمی از مردم این پیام را دریافت کردند و رفتار خود را برای پیروی از دستورالعمل‌‌‌های بهداشت عمومی تغییر دادند. شما می‌توانید این را با نگاه کردن به داده‌های بنیاد راکفلر ببینید. از ماه اوت ۲۰۲۰ تا فوریه ۲۰۲۲ نظرسنجی‌‌‌هایی انجام شد تا نگرش آمریکاییها را در مورد طیف گسترده‌‌‌ای از اقدامات کووید-۱۹، از جمله واکسیناسیون، آزمایش‌ها، ماسک زدن و فاصله‌‌‌گذاری اجتماعی بسنجد. در تمام آن نظرسنجیها، اکثریت آمریکاییها گفتند که «بسیار مایلند» این اقدامات را انجام دهند و بیش از ۲۷۰ میلیون آمریکایی، بیش از ۸۰درصد از جمعیت، حداقل یک واکسن کووید دریافت کرده‌اند. این تحولات نشان‌دهنده تغییر واقعی و چشمگیر در رفتار اجتماعی است.
وقتی در نظر بگیرید که برخی از این رفتارها، مانند ماسک زدن یا فاصله‌‌‌گذاری اجتماعی، قبل از پاندمی نزدیک به صفر بوده‌‌‌اند، به این معنی است که ما دچار بیش از ۵۰درصد تغییرات قابل ملاحظه‌ای شده‌ایم. کسانی که در بخش بهداشت عمومی کار کرده باشند می‌دانند که تغییر رفتار ۱۰ یا حتی فقط ۵ درصدی یک پیروزی بزرگ محسوب می‌شود. به عنوان مثال، سیگار باعث یک مورد از پنج مرگ‌و‌میر در ایالات متحده در هر سال می‌شود و سالانه ۶۰۰ میلیارد دلار هزینه مراقبت‌های بهداشتی و هزینه‌های بهره‌وری به این کشور تحمیل می‌کند. هر یک از مقامات بهداشت عمومی موافق است که کاهش قابل‌توجه میزان مصرف سیگار در چند دهه گذشته یک پیروزی بزرگ است، اما نرخ کلی سیگار کشیدن تنها ۸درصد در بین بزرگسالان ایالات متحده از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
در حالی که تغییرات رفتارهای ما در طول پاندمی کووید دستاوردهای بزرگی هستند، غیرقابل انکار است که ارتباطات نیز گاهی گیج‌کننده، ناسازگار یا بی‌اثر بوده است. در اینجا چهار درس روشن در این خصوص وجود دارد که جامعه بهداشت عمومی باید به آن توجه کند: منابع عظیمی در سطح ملی برای تحقیقات علمی در مورد ویروس و نحوه مبارزه با آن اختصاص داده شد، اما به نظر می‌‌‌رسید که انتقال نتایج آن تحقیقات به روشی واضح و ساده به درستی انجام نمی‌شد. در حالی که ما به طور جدی روی آنچه در زیر میکروسکوپ انجام می‌شد متمرکز بودیم، باید بیشتر روی آنچه در پشت میکروفن‌ها گفته می‌شد سرمایه‌گذاری می‌کردیم. یکی از مثال‌های خوب این موضوع تاکید بر سرعت تولید و توسعه واکسن بود. از نظر علمی، واکسن‌ها معجزه بودند، اما نظرسنجی ردیابی بنیاد راکفلر نشان داد که از هر ۱۰ نفر، ۴ نفر نگران این موضوع بودند که آنها خیلی سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رود ساخته می‌شوند.
ارتباطات واضح‌تر در مورد توسعه واکسن به مردم کمک می‌کرد تا ایمنی واکسن‌ها را درک کنند و به آن اطمینان داشته باشند.از آنجا که بیماری همه‌گیر به سرعت تکامل می‌یافت، اما پیامرسانی واضح همزمان با آن تغییر نمی‌کرد. اصطلاحاتی که جامعه بهداشت عمومی به کار برد برای عموم گیج‌کننده و نامشخص بود. نظرسنجیها نشان می‌دهد که بیش از ۷۰درصد از مردم از راهنمایی‌‌‌هایی در مورد اینکه چه زمانی ماسک بزنند، چه کسی باید واکسینه شود و در صورت مثبت بودن آزمایش چه باید کرد و دیگر اقدامات اساسی که از آنها خواسته شد انجام دهند، ناامید شده بودند. با گذشت زمان، مردم از گفته‌های رهبران سلامت عمومی دور شدند و بیشتر و بیشتر بر قضاوت خود تکیه کردند. برای پرداختن به این موضوع، بنیاد راکفلر سیستم جدیدی را برای دسترسی محلی و ارتباطات در دوران پاندمی آزمایش کرد.
جنبه کلیدی آن کار، پشتیبانی و توانمندسازی پیام‌رسان‌های محلی مورد اعتماد برای ارائه به موقع داده‌ها و پیام‌های با کیفیت بالا به طور مستقیم به جوامع بود. این منجر به افزایش قابل‌توجهی در واکسیناسیون در میان جوامع هدف شد، حتی با وجود کاهش نرخ جذب کلی واکسن. از آنجا که بنیاد راکفلر در اوایل شیوع بیماری اهمیت پیامرسانی خوب را درک کرده بود، بر روی نظرسنجی‌های مداوم خود سرمایه‌گذاری کرد تا به رهبران سلامت عمومی، پیامهایی بر مبنای یافته‌های دنیای واقعی، نه گزارش‌های رسانهها یا اتاق پژواک سلامت عمومی ارائه دهد.
با بررسی پیامهایی که منعکس‌‌‌کننده چیزهایی بود که در دوران بیماری همه‌گیری در جریان تکامل آن رخ می‌‌‌داد، این بنیاد دریافت که پیام‌رسانان سلامت باید بینشی هوشمندانه و واقعی داشته باشند. به عنوان مثال، آنها توانستند نشان دهند که تخصیص جوایز برای تشویق مردم به واکسیناسیون نتایج خوبی را به همراه داشته، اما برای جذب بالای افراد برای زدن واکسن کافی نیست.
