خرید اجباری از دلال‌ها!
محمدجواد کرمی گفت: «حدود ۲۰ درصد نان‌های تولیدی و مصرفی در تهران و ۱۰ درصد مصرف در کشور نان‌های صنعتی و به اصطلاح فانتزی هستند و روند تولید این نان‌ها نسبت به نان‌های سنتی از استاندارد بالایی برخوردار است و از لحاظ بهداشتی نیز کاملا مورد تایید هستند.» وی با اشاره به مشکل روغن در واحدهای تولید نان‌های صنعتی گفت: «کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولید نان صنعتی و اعضای صنوف در تامین روغن موردنیاز دچار مشکل شدیدی هستند و حتی در بازار آزاد نیز روغنی وجود ندارد که بتوان آن را تهیه کرد و نه‌تنها دولت به ما سهمیه روغن به‌طور مرتب نمی‌دهد بلکه ما مجبوریم روغن را به‌جای آنکه مستقیم از کارخانه تهیه کنیم از دلال بخریم و دلال است که قیمت روغن را تعیین می‌کند و کارخانه‌ها نیز وقتی می‌توانند محصول نهایی را با قیمت بالاتری به دلال بفروشند دیگر محصولاتشان را به ما نمی‌فروشند و ما نیز مجبوریم برای آنکه تولیدمان را تعطیل نکنیم از دلال روغن بخریم.» رئیس اتحادیه نان‌های حجیم و نیمه حجیم در ادامه گفت: «متاسفانه برخی کارخانه‌ها نیز در کنار روغن ما را مجبور می‌کنند محصولات دیگر آنها را نیز بخریم مثلا اگر تقاضای ۳۰ حلب روغن داریم باید ۱۰ حلب رب نیز بخریم.» کرمی با اشاره به تاثیر نوسانات قیمت ارز و تورم گفت: «مواد بهبوددهنده در تولید این نان‌ها وارداتی است و به‌دلیل نوع گندمی که در کشور تولید می شود و پایین بودن گلوتن گندم داخلی حتما باید برای تولید نان‌های صنعتی از بهبوددهنده استفاده کرد. ابتدای سال ۹۹ قیمت هر کیسه بهبوددهنده ۲۰۰ هزار تومان بود که امروز به یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده است. نایلون‌های بسته‌بندی بهداشتی ابتدای سال کیلویی ۱۵ هزار تومان بود و امروز به ۷۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده است.»
وی در پایان در مورد مشکل قیمت‌گذاری دستوری نیز گفت: «دولت امروز در قیمت‌گذاری نان‌ها کاملا دستوری عمل می‌کند، درحالیکه در تعیین مواد اولیه با قیمت دولتی فقط یک قلم آن هم آرد را به‌صورت دولتی به ما می‌دهد و به همین بهانه به خود حق می‌دهد تا دستوری قیمت‌گذاری کند، درحالیکه دولت باید اجازه بدهد قیمت‌ها به‌صورت رقابتی تعیین شود.»
