کارگران ساختمانی؛ معلق و بلاتکلیف

اکبر شوکت در گفت‌وگو با «ایلنا» افزود: «انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی با کمک خیرین کمک‌هایی را برای کارگران ساختمانی تدارک دیدند. متاسفانه نهادهایی مانند «ستاد اجرایی فرمان امام(ره)» و «بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی» کمک چشمگیری به کارگران ساختمانی نکردند. برای نمونه در استان قم ۲۵ هزار کارگر ساختمانی داریم اما تنها ۲۰۰ تا ۳۰۰ بسته حمایتی به آنها تحویل شده است.»

وی با بیان اینکه نه دولت و نه نهادهای حمایتی کمکی به کارگران ساختمانی نکردند، گفت: «وضعیت اشتغال کارگران ساختمانی در شرایط شیوع کرونا بسیار بد است و حتی در برخی شهرستان‌ها که از لحاظ شیوع کرونا در وضعیت قرمز قرار گرفته‌اند، کارگران همگی بیکار هستند. در استانی مانند خوزستان حتی وسایل کارگران را گرفته‌اند که تنها با پادرمیانی انجمن‌های صنفی توانستیم آنها را پس بگیریم. کارگران ساختمانی شاغل در جنوب کشور، در فصل زمستان به‌دلیل شیوع کرونا کار خود را از دست دادند و حالا هم که هوا گرم شده و شیوع کرونا سرعت گرفته باید در خطر کار کنند.»

«محمد باقری» عضو هیات‌مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور هم به «ایلنا» گفت: «نگران هستیم که کارگران ساختمانی نتوانند شرایط زندگی خود را با فشارهای اقتصادی کرونا تطابق دهند. باید برای آنها کمک‌هایی را به‌صورت ماهانه در نظر گرفت تا حتی اگر دو هفته از ماه یا کل ماه را بیکار بودند، بتوانند بخشی از زندگی خود را تامین کنند. از طرفی کرونا هزینه‌های زندگی مردم و به‌ویژه گروه‌های کم‌برخوردار مانند کارگران ساختمانی را افزایش داده است.»

وی افزود: اگر روزی کارگری نباشد که کارش را مفت بخرند و به جانش چوب حراج بزنند، هیچ ساختمان جدیدی برپا نمی‌شود و ساختمان‌های قدیمی هم که نیاز به بازسازی دارند بر سر صاحبانشان آوار می‌شوند. بنابراین نمی‌توان کارگر ساختمانی را به راحتی از برنامه‌های حمایتی کنار گذاشت و حتی یک ریال به آنها برای جبران خسارت بیکاری پرداخت نکرد.

به گفته عضو هیات‌مدیره کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور، کرونا استانداردهای زندگی کارگران ساختمانی را به‌شدت فروکاسته و آنها را بیش از گذشته در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار داده است. بنابراین اگر فکری به حال این معضل نشود در آینده نزدیک با طبقه‌ای از نیروی کار سر و کار خواهیم داشت که از نظر خانوادگی ده‌ها مشکل دارد.

امروز باید به فکر بلاهایی که بر سر آنها می‌آیند باشیم؛ به‌ویژه آن دسته از کارگران ساختمانی که از شهرهای خود برای کار به کلان‌‌شهرهایی مانند تهران مهاجرت کرده‌اند. این کارگران در شهرهای خود جز بیکاری چیزی را شاهد نیستند و حالا در تهران و شهرهای بزرگ هم با مشکل مواجه شده‌اند.