چهار سال بدون رسول

چهار سال از نبود رسول ملاقلی‌پور گذشت، ۱۵ اسفند ماه سال ۱۳۸۵ در سن پنجاه و یک سالگی، کارگردان بلمی به سوی ساحل، میم مثل مادر، سفر به چزابه با سینما خداحافظی کرد و از دنیا رفت. کارگردان فیلم‌های پرواز در شب، افق، پناهنده، هیوا سینما را حرفه‌اش می‌دانست و می‌گفت: از این طریق دارم زندگی می‌کنم و دیگر اینکه می‌خواهم دغدغه‌های فردی خودم را با ذهنیتی که دنبالش هستم در آستانه نیم قرن زندگی در سینمایی که انتخابش کردم، بیاورم. از نسل ما گذشته است که نگاهی دیگر و متفاوت به جنگ ارائه کنیم که از جنس نگاه نسل امروز باشد. نسل ما قدرت ریسک را از دست داده‌ است، ولی اگر یک فرد جوان یک سینماگر جوان با استعداد پیدا شود، می‌تواند با خلاقیت‌هایی که دارد از ادبیات جنگ به بهترین شکل استفاده کند. او در آخرین مصاحبه‌هایش می‌گفت: من همان آدم گذشته هستم؛ اما محتاط‌تر شده‌ام. در دورانی که فیلم‌های سفر به چزابه، نسل سوخته و... را ساختم بسیاری از این فیلم‌های من را برخی منتقدین بی‌سواد به مسخره گرفتند؛ ولی الان نقد همان آدم‌ها را در رابطه با میم مثل مادر می‌خوانم و می‌بینم از آن فیلم‌های قبلی‌ام همچون نسل سوخته و هیوا به عنون آثاری زیبا و شاعرانه یاد می‌کنند؛ در حالی‌که این فیلم‌ها را در زمان اکران قبول نداشتند.