۱۸ دسامبر سال ۱۶۵۰ میلادی نیروهای اعزامی «شاهجهان» امپراتور گورکانی (تیموری) هند به قندهار از سربازان ایرانی مستقر در پادگان این شهر شکست خوردند و پا به فرار گذاشتند. این دومین شکست هندیان در قندهار از ارتش ایران بود. سال پیش از آن شاهعباسدوم شخصا با سپاه اصفهان برای بیرون راندن هندیان از قندهار به این منطقه رفته و پیروز شده بود. سران دهلی از دیر زمان چشم طمع به قندهار دوخته بودند که گوشهای از ایران خاوری بود.