اخیرا به دنبال کاهش رفاه مادی و معنوی و امید به آینده، شاهد مهاجرت گسترده پزشکان هستیم. از آنجا که پزشکان جزو بخشهای اقتصادی و اجتماعی نخبه و دارا و طبعا مقاوم جامعه ایران محسوب میشوند، این امر بیش از سیستم بهداشت و درمان، نشانگر وضعیت نابسامان اجتماعی و اقتصادی در فضای عمومی ایران است. کاهش امید به آینده به صورت ساختاری به حدی است که حتی پزشکان را نیز بهعنوان یکی از بخشهای قوی اجتماعی- اقتصادی کشورمان به زانو درآورده است.