در سالهای اخیر با رشد و گسترش جامعه مدنی و نقش روزافزون انسانها در دستیابی به برخی از مظاهر پیشرفت و تمدن، مساله رفاه فردی و اجتماعی تبدیل به یکی از مسائل مهم جامعهشناسان، اقتصاددانان و سایر علمای علوم مختلف و دولتها شده است. از این رو، رفاه به مفهوم کلان آن میتواند نتیجه تلاشهای ملی یک جامعه باشد که معمولا با سیاستگذاری و اجرای برنامههای اجتماعی و اقتصادی حاصل میشود.