روزهای در حال گذار فعلی، در نوع خود بیانگر کاستیها و لطمات فرهنگی بیشماری است. این روزها واقعیت بسیار تاسفآوری در وجود خود دارد که گویی اساس فهم و تلقی ثابت روزگار ما شده است. واقعیتی دردناک که به ما میفهماند متفکر، تفکر و روشنفکر ارزشمند، در جامعه دیگر جایگاه و احترام چندانی ندارد. متفکر را دیگر به نسبت فهم و منزلت گذشتهاش که نه، بلکه برمبنای نداشتههایش میسنجند و از قضا چون از داراییهای مادی دنیا کمترین چیزها عایدش شده است، پس ارزش و معیاری که بتواند دانشش را ارزشگذاری کند، ندارد.