دفتر اسکانبشر ملل متحد -هبیتات- که طی حدود نیمقرن گذشته، نسخههای سیاستی و کمکهای فنی به کشورها برای «کاهش فقر مسکن» و «تامین سرپناه مناسب» ارائه داده، کلید ورود دولتها به مناطق حاشیهنشین و سکونتگاههای غیررسمی را «غیر از آنچه در ایران طراحی شده است» معرفی میکند. برنامههای ساختمانی ویژه بدمسکنها یک غایب غیراقتصادی دارد.