تا چند سال قبل شاید میشد در اکثر سواحل جنوبی، جنگلهای «حرّا» یا «مانگرو» را دید؛ جنگلهایی که هنگام جزر سر از آب بیرون میآورند و هنگام مد، به زیر آب میروند. حالا اما این جنگلها کمتر شدهاند اما نباید فرصت دیدن آنها را در جایی مانند قشم از دست داد. پیشنهاد میکنیم هنگام غروب به دل این جنگلها بزنید و تا ساعاتی پس از تاریکی هوا، آنجا بمانید.
اقلیم و بوم هر منطقه از ایران، موجب پرورش یافتن گونههای مختلفی از حیوانات شده است؛ حیواناتی که خود، جاذبهای برای گردشگران هستند. «شتر»، نامش با کویر پیوند خورده. بنابراین خارج کردن شترها از مناطق صحرایی به بهانه نابودی پوشش گیاهی و رواج دادن نگهداری و پرورش آنها در کنار شهرها، اشتباه است. شما هم اگر خواستید تجربه شترسواری داشته باشید، پیشنهاد میکنیم به نزدیکترین کویر محل زندگیتان سر بزنید.
افرادی که میخواهند معماری ایرانی را از نزدیک بشناسند و به افسون آن پی ببرند، کاشان را در لیست مقاصدی قرار میدهند که باید حتما به آن سفر کنند. خانههای باشکوه و بینظیر ایرانی در قلب بافت تاریخی کاشان، کلاه از سر کودک عقل میاندازند و به ما یادآوری میکنند که روزگاری چه معماری حیرتآوری در این سرزمین داشتیم و حالا در ساختمانهایی بیقواره و بیروح شب را به روز و روز را به شب میدوزیم.
در ابتدای هفتهای که گذشت، بیست و سومین اثر تاریخی ایران نیز به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافت. «محور ساسانی فیروزآباد» مجموعهای شامل «کاخ اردشیر»، «قلعه دختر»، «نقش برجستههای ساسانی فیروزآباد»، شهر تاریخی «بیشاپور»، «تنگ چوگان»، «غار شاپور»، «سروستان» و... است که حالا تعداد آثار جهانی استان فارس را به عدد ۴ رسانده است
دامنه کوه الوند، یکی از جاذبههای شهر همدان به حساب میآید؛ جایی که به دلیل وجود دو سنگ نوشته باستانی با عنوان «گنجنامه» از آن یاد میشود. بسیاری از کوهنوردان، صعود خود به الوند را از آنجا آغاز میکنند و دیگران نیز برای استفاده از آب و هوای مطبوع، روزها و شبهای تعطیل خود را آنجا میگذرانند. وجود آبشار و سنگنوشتههای هخامنشی در این منطقه باعث شده، گردشگران با حضور در گنجنامه با یک تیر چند نشان بزنند.
۲۵اردیبهشت ماه هرسال، دوستداران فرهنگ و ادب و زبان فارسی، مقام شامخ سراینده شاهنامه را گرامی میدارند و آرامگاه ابوالقاسم فردوسی در روزهای قبل و بعد از این روز، بیش از هر زمان دیگری میزبان دوستداران زبان فارسی میشود. آرامگاه فردوسی پس از دفن او بارها ساخته و تخریب شده است؛ تا اینکه حوالی ۸۰ سال پیش در زمان پهلوی اول، بارگاهی بر مزار این شاعر بزرگ ساخته شد.
«حفاظت مشارکتی» این روزها در روستای «کلاته خیج» شاهرود و در حاشیه پناهگاه حیات وحش خوشییلاق با راهاندازی اقامتگاههای بومگردی توسط شکارچیان و دامداران در حال شکلگیری است. «محمد مسلمی» از قدیمیترین شکارچیان منطقه این روزها در خانهاش از گردشگران پذیرایی میکند و به عنوان یک راهنمای زبده طبیعتگردی در گشتزنی در جنگل و پناهگاه به همراه آنهاست. او میخواهد دوربین را جایگزین اسلحه کند و در حفاظت از حیات وحش نیمه جان منطقهاش مشارکت داشته باشد.
«قبرستان هفتاد ملا»، گورستانی است در استان وسیع سیستان و بلوچستان و از توابع میرجاوه که احتمالا مشابه آن را ندیدهاید. محلیها دو روایت از این گورستان ۸۰۰ساله دارند؛ نخست آنکه این گورها متعلق به موبدان زردشتی است که پس از ورود اسلام به ایران، در کوه ساکن شدهاند و دیگر اینکه، به دلیل وجود رودخانه پرآب و برای فرار از سیلاب مردم گورهای خود را در دل کوه حفر میکردند.