آفتاب یزد:
عابدزاده در گفتگویی اظهار کرد:اگر بیست سال دیرتر متولد میشدم الان با قرارداد چند میلیاردی بازی میکردم و باشگاهها برای جذبم سر و دست میشکستند.
یکی، دو روز بعد از زلزله بم در دیماه سال ۸۲ احمدرضا عابدزاده در حد توانش وسایل مورد نیاز زلزلهزدگان را تهیه و بار بلیزر معروفش کرد و پس از ساعتها رانندگی در میان مردم مصیبتدیده حاضر شد و چند روز هم در بم کنار مردم ماند
حضور در تیم ملی برای من خاطره انگیز است و من را یاد ۵ سالگی ام می اندازد. زمانی که پدرم در مسابقه حذفی مقابل استرالیا بازی کرد و تیم ملی به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه صعود کرد. ایران در این بازی ۲ بر صفر عقب بود و در آستانه باخت بودیم. مادرم ما را از خانه بیرون برد تا این صحنه را نبینیم و سپس ما متوجه شدیم که ایران صعود کرده است. من یادم هست که همیشه به خاطر پدرم می خواستم دروازه بان بشوم.
بوقچیهایی که سالها پیش نقش هدایت درست تماشاگران برای حمایت از تیمهای مورد علاقهشان را برعهده داشتند حالا به افرادی تبدیل شدهاند که به خیلیها توهین می کنند.