از منظری متافیزیکی همه ما پیوسته در یک خلأ معلق شناور در زمان و مکان به سر میبریم، سیالیتی دائم و در حال گردش بیپایان. گاه بهصورت نور و گاهی بهسان یک انفجار یا بیگ بنگ! تمام عناصر وجودی و پیرامونی ما در ذات خود واجد یک نیروی جوهری هستند که روی هم تاثیرگذارند. اگر توجه و مکاشفه ما به اطراف عمیقتر شود، این نیروی بنیادی را درک خواهیم کرد. گاهی درونمان احساس شوری جریان دارد از جنس همین نیروی سیال که بیانش سخت است. اما هنر میتواند بهترین زبان برای بیان این احساس درونی باشد: جایی که از شهود و…