در دوران قبل از انقلاب صنعتی، جوامع بشری با روشهای سنتی کشاورزی و دامداری به تامین غذا و معاش میپرداختند و از اینرو تولیدات آنها نسبت مستقیمی با زمینهای زراعی و حیوانات داشت. هنگامی که جمعیت به حدی میرسید که غذای تولیدشده دیگر کفاف جمعیت را نمیداد، انسانها رفتهرفته بهلحاظ بدنی ناتوان میشدند و بر اثر قطحی یا ویروس و باکتری، جمعیت زیادی از بین میرفتند. با کاهش جمعیت، مجددا سرانه غذای تولیدشده کافی میشد و این جمعیت به تولیدمثل میپرداخت تا زمانی که مجددا به حد…