دانش ناکارآمد

در سال‌های گذشته، شرکت‌ها به طور فزاینده‏‌ای از ارزش مدیریت دانش سازمانی خود آگاه شده‏‌اند. محققان هم این فرآیندها را به طور گسترده‏‌ای مورد بررسی قرار داده‏‌اند. در واقع، روش‌هایی که سازمان‌ها از طریق آنها یاد می‏‌گیرند و ذخایر دانشی دارند که زیربنای قابلیت‏‌های آنهاست، می‌تواند ابزار قدرتمندی در توضیح رفتار و رقابت شرکت‌ها باشد. با این حال، چیزی که در بحث‏‌های کنونی دانش سازمانی گم شده این است که شرکت‌ها فقط یاد نمی‏‌گیرند، بلکه فراموش هم می‌کنند.