شماره روزنامه ۶۱۷۳
|

جیمز رابینسون

    سه‌شنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۳
  • جادوی اقتصادسنجی

    به واسطه اعطای جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۲۴ به جیمز رابینسون، دارون عجم‏‏‌اوغلو و سیمون جانسون، بحث از توسعه اقتصادی در ماه گذشته اوج گرفت. مطالب بسیاری در تحلیل آثار این سه اقتصاددانان و عالم علوم سیاسی نوشته شد و جنبه‏‏‌های بسیار مهمی از نظریات این افراد به سمع و نظر خوانندگان رسید. با این حال از یک بعد بسیار مهم کارهای این سه نوبلیست همچنان ناشناخته است و آن رویکردی است که در روش‏‏‌شناسی و به طور خاص در شاخه اقتصادسنجی از سوی این افراد اعمال شد.
    یکشنبه، ۲۰ آبان ۱۴۰۳
  • ریشه سیاسی بحران‌های اقتصادی

    گفت‌وگوی آرمان آیسلطان از کازینفورم (Kazinform News Agency) ترجمه: جعفر خیرخواهان
    جیمز رابینسون، دانشمند علوم سیاسی، اقتصاددان و برنده بریتانیایی-آمریکایی، با دارون عجم‏‏‏‏‌اوغلو و سایمون جانسون، برنده جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۲۴، در مصاحبه با خبر‌‌گزاری کازینفورم درباره تاثیر نابرابری اقتصادی بر نظام‌های سیاسی، علایق پژوهشی آینده و کارهایش درباره آفریقا صحبت کرد. وی همچنین دیدگاه‌های خود را درباره تحولات کنونی جهانی ازجمله توسعه اقتصادی چین، انتخابات در آمریکا و وضعیت افغانستان به اشتراک می‌گذارد. جیمز رابینسون نشان می‌دهد که نهادهای فراگیر چقدر برای شکوفایی و رفاه در یک جامعه…
    یکشنبه، ۰۶ آبان ۱۴۰۳
  • نقطه صفر نهاد مطلوب

    نوشته: جیمز رابینسون ترجمه و تنظیم: جعفر خیرخواهان
    سیاستگذاران در عمل نمی‌توانند به‌سادگی تصمیم بگیرند که «نهادهای خوب» داشته باشند، چون نهادها تداوم دارند و تغییر آنها دشوار است. برندگان جایزه امسال، به‌ویژه جیمز رابینسون، برای مستندسازی این تداوم و کشف چگونگی ظهور نهادهای خوب، روش‌های جدیدی را پیشگام کرده‌اند که تاریخ و سیاست را جدی می‌گیرند و آنها را در کار میدانی گنجانده‏‏‏‏‌اند. نسلی از محققان این‌سنت را برای روشن‌کردن طیف وسیعی از موضوعات به خدمت گرفته‏‏‏‏‌اند، برای مثال‏‏‏‏‌ می‌توان به این موارد درباره قاره آفریقا و کشور هند اشاره کرد:…
    یکشنبه، ۲۹ مهر ۱۴۰۳
  • نقطه صفر نهاد مطلوب

    نوشته: جیمز رابینسون / ترجمه: جعفر خیرخواهان
    جیمز رابینسون؛ استاد اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو و یکی از سه برنده جایزه نوبل اقتصاد سال‌۲۰۲۴ در کنار عجم اوغلو و سایمون جانسون است. او در این نوشته به بررسی نیروهایی می‌پردازد که نهادها را به سمت تداوم و البته تغییر سوق می‌دهند. طبق استدلال او نهادهای تعادلی موجود در یک جامعه نتیجه فرآیندی سیاسی هستند که احتمال دارد کاملا دیرپا و وابسته به مسیر باشند. با چنین تبیینی روشن می‌شود چرا الگوهای توسعه‏‏‌نیافتگی تا این حد تداوم دارند و انواع توصیه‌های سیاستی اغلب بی‏‏‌ثمر هستند. فقط هنگامی…
۱