در دوره پنجم مجلس شورای ملی چهارده نفر از نمایندگانی که با رویه رضاخان که برای کسب قدرت مطلقه قدم برمیداشت و درصدد بود از مجلس بهعنوان حربه و پلکانی برای صعود سیاسی خود سوءاستفاده کند، مخالف بودند. این گروه دسته اقلیت را در صحن مجلس تشکیل میدادند که رهبری آنها را آیتالله مدرس به عهده داشت.