یک روش مهم برای مقید کردن دولتها و بانک مرکزی، تعهد آنها به یک لنگر اسمی مانند نرخ تورم، عرضه پول یا نرخ ارز است که سطح قیمتها یا تورم را برای دستیابی به ثبات قیمت کاهش میدهد. به عنوان مثال یک کاندیدای ریاستجمهوری در تبلیغات خود اعلام میکند که قصد دارد تورم را ابتدا به نیم (در اینجا منظور نصف کردن نرخ تورم موجود است) کاهش دهد و سپس یکرقمی کند و برای رسیدن به این هدف نیز برنامههای مشخصی را ارائه میکند. در این صورت نرخ تورم هدف به یک لنگر اسمی تبدیل میشود.