ذخایر جهانی در اواسط دهه ۱۹۸۰ به اوج خود رسید و از آن زمان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. در اولین معاهده استارت که در سال ۱۹۹۱ امضا شد، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی توافق کردند که تعداد کلاهکهای خود را محدود کنند.
گسترش سلاحهای هستهای و تغییرات قدرت جهانی، ساختار بازدارندگی هستهای دوقطبی متعارف تعریف شده میان روسیه و ایالات متحده را تضعیف کرده است. در این چارچوب، روسیه بر این باور است که فرودستی نظامیاش در حوزه نیروی نظامی متعارف نسبت به نیروهای غربی و چین، این کشور را وادار میکند تا به ظرفیت هستهای خود اهمیت بیشتری بدهد.
وضعیت امنیت جهانی با تغییر سیاست هسته ای بسیار متفاوت شده است. وابستگی روسیه به سلاحهای هستهای در واکنش به فرودستی نظامی متعارف این کشور، احتمال تشدید تنش هستهای را در مناقشات حاکم افزایش میدهد.