شماره روزنامه ۵۹۹۵
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • در ابتدای قرن نوزده، تجارت محلی بندرعباس رونقی نداشت و تنها چند تاجر هندو و مسلمان به‌صورت محدود با «لار» دادوستد می‌کردند. بیشتر تاجرانی که از جاهای دیگر به بندرعباس آمده بودند، عامل یا نماینده تجار کرمان، یزد، خراسان، لار یا تجارت‌خانه‌های هندی بودند. حجم تجارت به میزان سفارش نمایندگان در بمبئی بستگی داشت. شرکت‌های ایرانی حساب‌های پایاپای با بمبئی داشتند. با اینکه بیشتر کالاها انگلیسی بود، به ندرت تجار ایرانی به‌طور مستقیم از اروپا کالا وارد می‌کردند. بسیاری از آنان نمایندگان شرکت‌های هندی بودند و بیشتر هم نماینده شرکت «شکار پور مهاجان» محسوب می‌شدند.
  • دستورالعمل حاکم بنادر خلیج فارس که به سال۱۳۱۹ ق به دستخط وزیر امور خارجه وقت، میرزا نصر‌الله‌خان مشیرالدوله و به احتمال زیاد به دستور امین‌السلطان نوشته شده و بعد از توشیح مظفرالدین‌شاه برای رضاقلی‌خان مافی - سالار معظم - حکمران بنادر فارس ارسال شده است، یکی از اسناد مهم و ارزشمند به جای مانده از دوره قاجار درباره اهمیت و جایگاه خلیج‌فارس و بنادر و جزایر جنوب ایران از نگاه دولتمردان قاجار به حساب می‌آید. این سند مهم در سال‌های گذشته به نام «دستورالعمل حکومت بنادر فارس» به‌صورت کتاب نیز به چاپ رسیده که متاسفانه اشتباهات فاحشی در بازخوانی آن اتفاق افتاده است. در آغاز کارکنان و خدمه کشتی پرسپولیس از صاحب‌منصبان نیروی دریایی آلمان بودند. همان‌گونه که روزنامه مظفری می‌نویسد اولین رئیس ایرانی این کشتی احمدخان…
  • هاوارد دیرینگ جانسون کارآفرین و بازرگان آمریکایی و موسس رستوران‌‌ها و متل‌‌های زنجیره‌‌ای تحت نام خود یعنی هاوارد جانسون بود. وی متولد دوم فوریه 1897 در بوستون بود و تنها توانست تحصیلات ابتدایی خود را به فرجام برساند؛ زیرا از همان نوجوانی به کسب‌وکار پدرش در حوزه تجارت سیگار پیوست. در جنگ جهانی اول در فرانسه خدمت کرد و پس از مرگ پدرش با انبوهی از بدهی‌‌های وی مواجه شد.
  • ناصرالدین‌شاه در سومین سفرش به اروپا نیز همچون سفرهای پیشینش، خاطرات خود را نوشته است. او همراهانش روز چهارشنبه پنجم شوال ۱۳۰۶ ه.ق (14 خرداد 1268) به قصد بازدید ازکارخانه‌های شهر ورشو از اقامتگاه خود خارج می‌شوند. نخستین چیزی که در این سفر توجه شاه را جلب می‌کند، پوشش و سن و سال زنانی است که او را در این سفر همراهی می‌کنند. نکته عجیب‌تر برای او، این است که یکی از این زنان شریک کارخانه است. ناصرالدین‌شاه در این‌باره می‌نویسد: