شماره روزنامه ۵۹۹۴
|

آرشیو اخبار : تاریخ و اقتصاد

  • میرزا عبدالرحیم طالبوف‌تبریزی نیز از روشنفکرانی بود که در کنار دیگر اندیشمندان همچون ابوالحسن ایلچی، میرزا صالح شیرزای، مصطفی افشار، رضاقلی میرزا و ملکم‌خان از تمدن بورژوازی غرب اثر پذیرفته بود. او به درونمایه و مفهوم آزادی می‌پردازد و می‌کوشد مفهوم آن را در میان ایرانیان رواج دهد با این امید که روزی ایرانیان نیز از این نعمت بهره‌مند شوند زیرا به باور طالبوف «آنچه مایه تاسف است اینکه ایرانی از عوالم بی‌خبر و از نعمت الهی محروم مانده، حال آنکه بشر هستند. از سایرین نوع خود بی‌شبهه استعداد ایشان کمتر نیست. بالطبع باید این آزادی را داشته باشند.» (طالبوف، مسائل الحیات، ص189) طالبوف می‌افزاید که آن آزادی «اگر سلب شده جلب نمایند، مغضوب است استرداد کنند و اگر این ثروت افتخار در دفینه محفوظ است درآورند و متصرف شوند.»
  • در دوران پادشاهی رضاشاه، بخش‌خصوصی بیشتر درگیر صنایع کوچک و بازرگانی بود. طرح‌های زیربنایی و سرمایه‌گذاری صنعتی، از آن جمله ایجاد خط سراسری راه‌آهن و تاسیس کارخانه‌های نساجی، سیمان، دخانیات و قند را وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی برنامه‌ریزی و اجرا می‌کردند. «توسعه اقتصادی» به معنایی که پس از جنگ دوم بر آن مترتب شد، شناخته شده نبود و در نتیجه میان فعالیت‌های اقتصادی دولت یا بخش‌خصوصی و مفهوم «توسعه»، رابطه مدلل و سازمان‌یافته‌ای وجود نداشت.
  • 26 آبان ماه 1347 ابراهیم پورداوود ایران‌شناس معاصر چشم بر جهان فرو بست. پورداوود افزون بر خلق آثاری مهم و چشمگیر در زمینه ایران‌شناسی، در آبان۱۲۹۳ به همراهی محمد قزوینی و اشرف‌زاده‌تبریزی روزنامه ایرانشهر را منتشر کرد. روزنامه ایرانشهر که مشی سیاسی داشت و مطالبی ارزنده درباره فجایع استبداد و سیاست قاجاریه در آن درج می‌شد، با آغاز جنگ جهانی اول پس از ۳ شماره تعطیل شد.
  • آنچه می‌خوانید بخشی از مذاکرات نمایندگان دوره هفتم مجلس شورای‌ملی (21 آبان ماه 1312) درباره «لایحه اصلاح قانون مالیات بر عایدات» با حضور وزیر‌مالیه وقت است.
  • نخستین روشی که با استفاده از آن، دربار ایران از کشورهای اروپایی اطلاع می‌یافت، سفیران و نمایندگان این دولت‌ها بودند. در این روش علاوه بر اینکه اخبار معمولا مدت‌ها بعد از وقوع به‌دست می‌رسید، آلوده به اغراض و مقاصد سیاسی نیز بود. انگلیسی‌ها قبل از دیگران موفق به برقراری ارتباط با فتحعلی‌شاه شدند. آنان چنان ذهن او را نسبت به فرانسویان و انقلاب آنها با اخبار تحریف شده پر کرده بودند که وقتی ژوبر نماینده دولت فرانسه به ایران‌ آمد (1805م) شاه در اولین برخورد از او پرسید: «احوال شما چطور است؟ بناپارت چطور است؟ چرا شما شاه خود را کشتید؟»