دوره قاجار با نهضت صنعتی شدن اروپا مصادف است. در این دوره ماشین‌آلات در صنعت ایران جایگاهی نداشتند و محصولات با دست تولید می‌شد. در دورانی که صنایع ماشینی در اروپا به سرعت توسعه می‌یافتند، در ایران فقط چند کارخانه کوچک، فعال بود. مشکل بزرگ ایران در تاسیس صنایع ماشینی خصوصی که مستلزم سرمایه‌گذاری زیاد بود، امنیت بود. در این زمان مردم از نشان دادن سرمایه خود می‌ترسیدند. ملک‌المورخین از تاریخ نویسان دوره مظفری درباره واحدهای تولیدی آن زمان اطلاعاتی را ارائه می‌کند. او گزارش داده است که کاشان سابقا حدود 8000 کارگاه بافندگی ابریشم داشت که حدود سال 1266/ 1850 به 800 کارگاه تنزل یافت.

«زمین‌خواران و کسانی که در بورس معاملات زمین و خانه دست داشتند همچنان در راهروهای دادگستری و ثبت اسناد دیده می‌شوند چون با طلبکاران دست به گریبان هستند و زمین‌ها و خانه‌های آنها در گرو افراد و حتی بانک‌های دولتی و خصوصی می‌باشند که مدتی است برای دریافت پول، اجرائیه صادر شده است.

حدود چهل هزار خانه خالی در تهران وجود دارد که نه به اجاره برگزار می‌شود و نه به‌قیمت روز به فروش می‌رسد. با وجودی که صاحبان چهل هزار خانه با مشکل بی‌پولی روبه‌رو می‌باشند و سفته‌های آنها یکی بعد از دیگری واخواست شده یا به چک‌های آنها به علت خالی بودن محل، اعلامیه برگشت زده شده، به هیچ‌وجه حاضر نیستند خانه‌های خود را چند درصد کمتر از دو سال قبل به فروش برسانند تا از بحرانی که متوجه آنها است و اعتبار آنها را نیز زایل…

تنظیم و تالیف: حسن فرازمند‌‌‌‌‌

تهران روز بیستم شهریور 1348 سوگوار درگذشت جلال آل‌احمد نویسنده نامدار ایران بود و خبر درگذشت او در تیترهای صفحه‌های اول جراید آن روز آمده است. جلال آل‌احمد، فرزند سیداحمد حسینی طالقانی در محله سیدنصرالدین از محله‌های قدیمی شهر تهران به دنیا آمد. او در سال 1302 پس از هفت دختر متولد شد و نهمین فرزند پدر و دومین پسر خانواده بود. جلال پس از اتمام دوره دبستان، تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد؛ اما پدر که تحصیل فرزند را در مدارس دولتی نمی‌پسندید و پیش‌بینی می‌کرد که آن در‌س‌ها، فرزندش را از راه دین و حقیقت منحرف می‌کند، با او مخالفت کرد: «دبستان را که تمام کردم، دیگر نگذاشت درس بخوانم که: «برو بازار کار کن» تا بعد ازم جانشینی بسازد و من رفتم بازار.

قیمت انواع برنج از طرف وزارت تولیدات کشاورزی و مواد مصرفی تعیین و به هیات دولت پیشنهاد شد. خبرنگاران روز 30 شهریور سال 1347 در گزارش‌های کوتاهی اعلام کردند که هفته پیش از آن هیات ویژه‌ای از طرف وزارت تولیدات کشاورزی به رشت عزیمت کرد و پس از بررسی انواع برنج و قیمت محلی آن ضمن گزارشی قیمت هر کیلو انواع برنج را به وزارت تولیدات کشاورزی پیشنهاد کرد. طبق این گزارش برای هر کیلو برنج (چمپا) حداقل 5/ 12 ریال و حداکثر قیمت برای برنج صدری درجه یک 21 ریال به وزارت تولیدات کشاورزی پیشنهاد شد و برای تعیین قیمت قطعی برنج این پیشنهادها را به هیات دولت ارسال کردند تا پس از تصویب به اجرا گذاشته شود.

نویسنده‌ای خوش ذوق به نام شیروانی در 87 سال پیش در چنین روزی طی مقاله‌ای کوتاه به تعریف و تمجید به موقع و بجا از کالاهای تولید وطنی پرداخته و نوشته است: این که گاهی از روی احساسات گفته می‌شود مثلا باید «کرباس» وطن را به «ماهوت» فرانسه ترجیح داد، صحیح نیست، یک تکلیفی است برخلاف طبیعت بشری، لازمه بشریت این است که کالای خوب را بر کالای بد، رجحان دهد، امتحان و عمل هم نشان داده است که ملل راقیه از طریق عقل و منطق به مدارج عالی رسیده‌اند، نه صرف احساسات، هر قدر شما به اهالی اصفهان تکلیف نمایید که برای ترویج کارخانه‌های عصاری از چراغ برق صرف‌نظر کرده و به چراغ موشی قناعت کنند این نصیحت شما را نخواهند پذیرفت اما .

«فروشگاه و بازار ثابت دولتی بهجت‌آباد که در یک سوله فلزی متمرکز شده در انتهای خیابان حافظ، بهجت‌آباد تکمیل می‌شود. » این مطلب در ابتدای گزارشی آمده بود که در روز 20 شهریور سال 1348 در مطبوعات منعکس شد و طی آن یادآوری شده بود این بازار به منظور تبدیل و تثبیت قیمت‌ها و حمایت از تولیدکنندگان و تامین نیازهای مصرف‌کنندگان به حداقل قیمت، ساخته می‌شود. در ادامه مطلب آمده است: به موجب طرحی که در وزارت تولیدات کشاورزی و مواد مصرفی تهیه شده، قرار است چند فروشگاه بزرگ دائمی در نقاط پرجمعیت تهران ایجاد شود و به تدریج جای بازارهای موقت دولتی را بگیرد.

شلوار مردم گیلان غالبا از پارچه پشمی به نام چوخا است که در مقابل تیغ و خار بهتر از پارچه‌های کتانی استحکام دارد، بر مچ‌های خود رشته پارچه‌ای به نام پای تاوا یا پا تواه می‌پیچند که شاید همان پوتی کشمیری و ریشه اسمی و نمونه ساخت آن بوده است، کفش‌های روباز آنها چاروخ از چرم خام است که با تسمه پنجه‌ها و انگشت شست را سفت می‌بندند و مثل روستائیان ایران کلاه به شکل تخم مرغی بر سر نمی‌گذارند، بلکه از پوست بره کلاه دارند. لباس شان در واقع بی شباهت با پوشاک کردهای ساکن نقاط کوهستانی مشرق خراسان نیست و گفته‌اند که قیمت تمام یک دست لباس آنها از هیجده شلینگ بیشتر نیست، مردها غالبا تبری دارند تا از میان جنگل راه باز کنند.

جواب نایب‌السلطنه رسید، کتبا هم قول همراهی داده بودند و شرط کرده بودند مصالحه نامچه را بگیرند و به ما بدهند. عصر نظامیه رفتیم. از آقای نظام الملک خواهش کردیم صورت املاک حاجی را از کتابچه رقبه خالصه‌جات نوشته به ما بدهد. معظم‌له فرمودند در سال گذشته که وزارت عدلیه با من بود برای طی محاکمه‌ای هبه‌نامه مرحوم حاجی لازم شد. لسان‌الدوله کتابدار شاه مبرور مصالحه نامچه را آورد من و تمام اهل دیوانخانه دیده و شاهد هستیم که این املاک مصالحه به شاه مرحوم شده. اسامی این دهات قریب پنجاه و هفت ورق است و عدد آنها از دهات و قنوات و مزارع، خانه و دکاکین از سه هزار علاوه است.

با دقت در آثار تخت‌جمشید به خوبی می‌توان استنباط کرد که همه جا استادان حجار مقید بوده و سعی کرده‌اند موضوع نقش برجسته و چگونگی آن را با اوضاع و احوال محلی که نقش در آنجا جلوه‌گری می‌نموده و زینت‌بخش بوده است ارتباط بدهند. چنانکه در کاخ‌های آپادانا و صد ستون که محل برگزاری جشن‌های رسمی و انجام مراسم سلام بوده صف لشکریان و نمایندگان اقوام ساکن قسمت‌های مختلف کشور به‌صورت‌های گوناگون حجاری شده است و در آستانه‌های مختلف کاخ‌های کوچک داریوش و خشایارشا در هر اتاق نقش مربوط به چگونگی استفاده از آن محل دیده می‌شود.

فعالیت آلمانی‌ها در ایران تاثیرات بسیار بدی روی فعالیت بانک شاهنشاهی در تهران و شعبه‌های آن در شهرستان‌های مختلف ایران داشت و بسیاری از اعضای بانک در شعبه‌های مختلف در جنگ جهانی اول در ایران دستگیر شدند. در طی سال 1915 نیروهای عثمانی و ایلات طرفدار آلمان در جنوب موجب شدند تا بسیاری از شعبه‌های بانک بسته شود. در آغاز سال 1915 شعبه‌های بانک در تبریز و تا پایان سال 1915 شعبه‌های کرمانشاه، شیراز، اصفهان، همدان، سلطان‌آباد، کرمان و یزد بسته شدند. در بعضی مواقع روسای بانک‌ها فرصت و اطلاع کافی داشتند تا خزائن و دفترها را با خود ببرند.