تشییع پیکر آل‌احمد

تنظیم و تالیف: حسن فرازمند‌‌‌‌‌

تهران روز بیستم شهریور ۱۳۴۸ سوگوار درگذشت جلال آل‌احمد نویسنده نامدار ایران بود و خبر درگذشت او در تیترهای صفحه‌های اول جراید آن روز آمده است. جلال آل‌احمد، فرزند سیداحمد حسینی طالقانی در محله سیدنصرالدین از محله‌های قدیمی شهر تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۰۲ پس از هفت دختر متولد شد و نهمین فرزند پدر و دومین پسر خانواده بود. جلال پس از اتمام دوره دبستان، تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد؛ اما پدر که تحصیل فرزند را در مدارس دولتی نمی‌پسندید و پیش‌بینی می‌کرد که آن در‌س‌ها، فرزندش را از راه دین و حقیقت منحرف می‌کند، با او مخالفت کرد: «دبستان را که تمام کردم، دیگر نگذاشت درس بخوانم که: «برو بازار کار کن» تا بعد ازم جانشینی بسازد و من رفتم بازار. اما دارالفنون هم کلاس‌های شبانه باز کرده بود که پنهان از چشم پدر اسم نوشتم.»

پس از ختم تحصیل دبیرستانی، پدر او را به نجف نزد برادر بزرگش سیدمحمدتقی فرستاد تا در آنجا به تحصیل در علوم دینی بپردازد، البته او خود به قصد تحصیل در بیروت به این سفر رفت، اما در نجف ماندگار شد. این سفر چند ماه بیشتر دوام نیاورد و جلال به ایران بازگشت. در «کارنامه سه ساله» ماجرای رفتن به عراق را این گونه شرح می‌دهد: «تابستان ۱۳۲۲ بود، در بحبوحه جنگ، با حضور سربازان بیگانه و رفت و آمد وحشت انگیز U.K.C.C و قُرقُی که در تمام جاده‌ها کرده بودند تا مهمات جنگی از خرمشهر به استالینگراد برسد، به قصد تحصیل به بیروت می‌رفتم که آخرین حد نوک دماغ ذهن جوانی‌ام بود و از راه خرمشهر به بصره و نجف می‌رفتم که سپس به بغداد والخ.... اما در نجف ماندگار شدم. میهمان سفره برادرم. تا سه ماه بعد به چیزی در حدود گریزی، از راه خانقین و کرمانشاه برگردم. کله خورده و کلافه از برادر و پدر.» آل‌احمد از مطرح ترین چهره‌های نویسندگی مدرن در روزگار خود بود. او صاحب ۱۱ کتاب، مقالات بسیار و چند ترجمه است. آل‌احمد از جمله نویسندگانی است که آثار او در دوران حیاتش پرمخاطب بوده است.