تولیدکننده داخلی را فراموش نکنیم
رضا دهقان/ دبیر ویژهنامه
نیاز نیست حتما کارشناس باشید تا اوضاع اقتصادی کشور را درک کنید؛ اگر شما سری به بازارهای بزرگ مصالح ساختمانی، تجهیزات داخلی یا تاسیسات تهران بزنید و یا به بورس مصالح ساختمانی مراجعه کنید، مشاهده میکنید که بازار در تصرف کالاهای مرغوب و نامرغوب وارداتی است. هرچند مدتها است که حضور تولیدکنندگان داخلی در بازار مصالح کشور پررنگ شده و نامهای ایرانی در کنار نامهای مطرح و آشنای خارجی بیشتر به چشم میخورد، اما متاسفانه سلیقه بازار و مخاطب مصالح ساختمانی (که طیف گستردهای از مردم را تشکیل میدهد) هنوز به کیفیت و قیمت محصولات وارداتی گرایش بیشتری دارد.
رضا دهقان/ دبیر ویژهنامه
نیاز نیست حتما کارشناس باشید تا اوضاع اقتصادی کشور را درک کنید؛ اگر شما سری به بازارهای بزرگ مصالح ساختمانی، تجهیزات داخلی یا تاسیسات تهران بزنید و یا به بورس مصالح ساختمانی مراجعه کنید، مشاهده میکنید که بازار در تصرف کالاهای مرغوب و نامرغوب وارداتی است. هرچند مدتها است که حضور تولیدکنندگان داخلی در بازار مصالح کشور پررنگ شده و نامهای ایرانی در کنار نامهای مطرح و آشنای خارجی بیشتر به چشم میخورد، اما متاسفانه سلیقه بازار و مخاطب مصالح ساختمانی (که طیف گستردهای از مردم را تشکیل میدهد) هنوز به کیفیت و قیمت محصولات وارداتی گرایش بیشتری دارد. این در حالی است که بیشتر تولیدکنندگان داخلی از بابت رکود اقتصادی، کاهش ساختوساز و تقاضا صدمات بسیاری دیده و طبق آمارهای رسمی و غیررسمی، در دوران رکود بخش بزرگی از تولیدکنندگان فلزات، مصالح ساختمانی پایه و تجهیزات دکوراسیونی عرصه بازار را رها کرده و سرمایهها را از این صنایع بیرون کشاندهاند.
این اتفاق جدای از ضرر و زیان تولیدکنندگان و آمار بیکاری را نیز افزایش داده است. عدم حمایت کافی برخی از مسوولان از شهرکهای صنعتی و صنایع مادر این سوال را مطرح میکند که اگر حمایت از برخی تولیدات، به معنای حمایت از تولید ملی است؛ پس چرا از تولیدکنندگان مصالح ساختمانی که جمعیتی بیش از تولیدکنندگان صنایع دیگر دارند حمایت نمیشود تا آنجا که عدم حمایت و فقدان تقاضا صنعت ساختوساز را به سمت افزایش مشکلات میبرد. بسیاری از تولیدکنندگان به امید روزهای خوب، دل به تولید، حتی با حداقل ظرفیت، بسته و با وجود عدم بازگشت سرمایه اولیه، همچنان عرصه را رها نکردهاند. این درحالی است که قسمت اعظم بازار تقاضا، این موارد و حسن نیت تولیدکنندگان را درک نکرده و با خرید کالاهای مشابه خارجی ضربه مضاعفی را به تولیدکنندگان وارد کردهاند.
بسیاری از کارشناسان معتقدند یکی از بهترین بخشهای تولید در ایران تولیدکنندگان بخش ساختمان هستند حال باید دید، چرا برخی کالاهای خارجی را به خرید مصالح داخلی ترجیح میدهند؟ معمولا توجه به واردات به دو مسأله کیفیت و قیمت محصولات وارداتی مربوط میشود. در مورد کیفیت باید گفت، بسیاری از مصالح تولید داخل از استانداردهای جهانی برخوردار است. چند سالی است که بسیاری از تولیدکنندگان برای افزایش کیفیت از مواد اولیه مناسب، دستگاههای تمام اتوماتیک، استفاده از کارگران ماهر و مهندسان دانش آموخته و... استفاده کرده و توانستهاند بهرغم عدم حمایت از سوی برخی از مسوولان و بازار تقاضا، محصولات باکیفیتی تولید کنند که هم اکنون به اروپا نیز صادر میشود، از این کالاها میتوان به انواع مصالح پایه، شیرآلات، فلزات وکاشی اشاره کرد.
در مورد مقایسه قیمت نیز باید گفت: مسوولان میتوانند با افزایش تعرفههای واردات مصالح مشابه و متقابلا کاهش تعرفههای واردات برخی از مواد اولیه کارخانهها از تولید حمایت ویژه کنند. البته از یاد نبریم که این کمکها میتواند مقطعی باشد و به محض عبور اقتصاد جهان از رکود سنگین کنونی، بار دیگر تعرفههای قبلی جایگزین شوند. در حال حاضر بحران تقاضا در جهان بسیاری از کشورها را وادار کرده دست به اقدامات ویژه در مقابله با واردات بزنند. دیگر اینکه بسیاری از تولیدکنندگان نیز باید نگاه دوبارهای به سود، گارانتی، خدمات پس از فروش و تبلیغات داخلی و جهانی داشته باشند. آیا زمان آن نرسیده که تولیدکنندگان منصف و واقعی از سوی بازار تقاضا و مسوولان مورد حمایت و توجه قرار گیرند؟ از یاد نبریم که حمایت از تولید داخلی باعث افزایش توان و رفاه اقتصادی شده و در نهایت درکنترل بیکاری و سلامت جامعه موثر است.
ارسال نظر