ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی منحصربهفرد و قرار گرفتن در تقاطع کریدورهای شمال-جنوب و شرق-غرب، ظرفیت قابل توجهی برای تبدیل شدن به هاب لجستیک منطقه دارد.
نمایشگاه بینالمللی حملونقل و لجستیک چه تاثیری بر معرفی نوآوریهای جدید دارد؟
نمایشگاه بینالمللی حملونقل و لجستیک بستری استثنایی برای معرفی نوآوریها و فناوریهایی است که میتوانند چهره این صنعت را دگرگون کنند. این رویداد فرصتی گرانبها برای شرکتهای فعال در حوزه حملونقل جادهای، ریلی، هوایی و دریایی فراهم میکند تا محصولات و خدمات خود را به مخاطبان هدف شامل مشتریان کلیدی، سرمایهگذاران و سیاستگذاران معرفی کنند. با حضور در این نمایشگاه، کسبوکارها میتوانند راهکارهای نوین خود را در بهینهسازی مدیریت زنجیره تامین، کاهش هزینههای عملیاتی و افزایش بهرهوری لجستیک به نمایش بگذارند و از بازخورد متخصصان برای بهبود محصولات خود بهرهمند شوند.
یکی از چالشهای کلان و اساسی بخش حملونقل، عدم بهرهگیری از ظرفیتهای قانونی موجود است. قانون احداث پروژههای عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانکها و سایر منابع مالی و پولی کشور به عنوان یک قانون مترقی در دهه ۶۰ خورشیدی، بهویژه با در نظر گرفتن تنگناهای مالی دولت، میتوانست با جذب سرمایهگذاران بخش خصوصی به توسعه زیرساختهای حملونقل و بهتبع آن، کاهش کسری بودجههای عمرانی منتج شود که این امر، به دلیل نبود همگرایی نهادهای حاکمیتی و بعضاً عدم احترام به روح و مفاد قراردادهای مشارکت منعقدشده، میسر نشد.
قرارداد مشارکت در تامین مالی، طراحی و احداث آزادراه قم-سلفچگان-راهجرد به صورت ششخطه با روسازی بتنی به طول ۷۴ کیلومتر به عنوان تکمیلکننده کریدور آزادراهی شمال به جنوب در سال ۱۳۹۹ منعقد شد. شرکت ناودیسراه سرمایهگذار و مجری پروژه بلافاصله اقدام به تجهیز کارگاه، نصب تجهیزات و انتقال ماشینآلات راهسازی کرد و عملیات اجرایی پروژه آغاز شد.
وضعیت صنعت حملونقل ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی چگونه است؟
صنعت حملونقل ایران به عنوان یکی از بخشهای کلیدی اقتصاد کشور، نقشی حیاتی در توسعه پایدار دارد. با این حال، مقایسه وضعیت فعلی این صنعت با استانداردهای جهانی نشاندهنده فاصله قابل توجه در حوزههای مختلف ازجمله حملونقل جادهای، ریلی، هوایی و دریایی است.
توسعه حملونقل ریلی در سالهای اخیر مانند دیگر بخشهای اقتصادی متاثر از وضع تحریمها بوده است. اما این در حالی است که حوزه حملونقل تلاش کرده است خود را با شرایط تطبیق دهد و بتواند آسیب کمتری از تحریمها متحمل شود. بهرغم این اقدامات، تحریمها باید به عنوان یک مانع مهم در بحث توسعه تلقی شوند؛ زیرا این تحریمها بهخصوص در زمینه نقل و انتقال پول، خرید تجهیزات و فناوریهای نوین، و تامین قطعات و خدمات فنی اثرگذار بوده و چالشهایی را ایجاد کرده است. یکی از اصلیترین چالشها، محدودیتهای شدید در تامین مالی پروژههای حملونقلی است که بر توانایی سرمایهگذاری در این بخش تاثیر منفی گذاشته و باعث کاهش سرعت توسعه زیرساختها شده است. علاوه بر این، تحریمها موجب افزایش هزینههای تامین کالا و خدمات مرتبط با حملونقل ریلی شده است، که به نوبه خود میتواند عملکرد و بهرهوری این صنعت را تحت تاثیر قرار دهد.
نقش حملونقل پایدار و دوستدار محیط زیست در کاهش اثرات تغییرات اقلیمی چیست؟
هیچ سناریویی برای مهار گرمایش جهانی بدون اقدام فوری و مشخص در بخش حملونقل امکانپذیر نیست. این بخشی است که اغلب در معادله آبوهوا نادیده گرفته میشود، اما نباید اینطور باشد. حملونقل که در حال حاضر مسئول بخش قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانهای جهانی است و به سرعت در حال افزایش است، موضوعی است که همه را در همه جا تحت تاثیر قرار میدهد.
سرمایهگذاری در حملونقل زمینی (ریلی و جادهای) با چه چالشهایی روبهرو است؟
سرمایهگذاری در حملونقل زمینی ایران با چالشهای متعددی روبهرو است که در بخشهای جادهای و ریلی نمود بیشتری دارد. مشکلات ساختاری و مداخلات دولتی، بهویژه در زمینه قیمتگذاری و نوسازی زیرساختها، مانع از مشارکت پایدار بخش خصوصی در توسعه این حوزهها شده است. در حالی که در بخش جادهای، رویکردهای نادرست در قیمتگذاری آزادراهها اعتماد سرمایهگذاران را کاهش داده است، در بخش ریلی نیز نبود برنامهریزی مناسب برای تشکیل قطارهای کامل و فرسودگی ناوگان، موجب کاهش سرمایهگذاری بخش خصوصی در این صنعت شده است. کارشناسان معتقدند برای عبور از این چالشها، بازنگری در سیاستهای قیمتی و اصلاحات ساختاری ضروری است.
همهگیری چه تاثیری بر زنجیره تامین و حملونقل بینالمللی داشت؟
ابعاد انسانی همهگیری کووید ۱۹ بسیار گسترده و عمیق بود. این پاندمی بهدلیل مخاطراتی که به همراه داشت، بحران اقتصادی بهمراتب شدیدتر از رکود سالهای ۲۰۰۹-۲۰۰۸ ایجاد کرد. پیوندهای گسترده اقتصاد جهانی تاثیرات این بحران را تشدید کرد؛ چرا که ویروس از طریق مسیرهای حملونقل و مسافرتی بهسرعت گسترش یافت. این بحران بهطور مستقیم بر تجارت بینالمللی و زنجیرههای تامین جهانی (GSCs) که تولیدات در نقاط مختلف دنیا را به یکدیگر متصل میکنند، اثر گذاشت.
تحریمها چه تاثیری بر صنعت حملونقل و لجستیک ایران داشتهاند؟
وضعیت حملونقل و لجستیک ایران در مقایسه با استانداردهای جهانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. با اینکه حملونقل یکی از ستونهای اصلی اقتصاد است اما متاسفانه مشکلات عدیدهای در بخشهای مختلف (هوایی، ریلی، جادهای و دریایی) این صنعت وجود دارد. بخش عمده این مشکلات به زنجیره تامین و همچنین تحریمهایی که بر کشور تحمیل شده است برمیگردد. در طی این سالها دولتهای مختلف تلاش کردند شرایط را بهتر کنند اما به دلیل تحریم، شرایط بد اقتصادی و هزینه بالای حملونقل در کشور آنطور که باید نتوانستند آن چشماندازهایی را که مدنظرشان بوده تحقق بخشند.
ایران چگونه میتواند جایگاه خود را در صنعت حملونقل جهانی احیا کند؟
ایران، با موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود در تقاطع مسیرهای شمال-جنوب و شرق-غرب، از دیرباز نقش کلیدی در شبکه حملونقل منطقهای و جهانی داشته است. این کشور، با میراثی از مسیرهای کاروانی و تاریخی همچون جاده ابریشم، به عنوان پلی میان آسیا، اروپا و خاورمیانه شناخته میشد. با این حال، توسعه زیرساختهای حملونقل مدرن ایران از اوایل قرن بیستم آغاز شد. ساخت راهآهن سراسری در سال ۱۹۳۸ که تهران را به خلیجفارس متصل کرد، آغازگر تحول اساسی در این حوزه بود.
شرکتهای دانشبنیان و استارتآپهای حملونقل چه نقشی در توسعه دارند؟
صنعت حملونقل و لجستیک بهعنوان یکی از زیرساختهای حیاتی اقتصاد هر کشور، همواره نقش کلیدی در توسعه پایدار و رشد اقتصاد داشته است. در سالهای اخیر، ورود شرکتهای دانشبنیان و استارتآپها به این حوزه در ایران، نویدبخش تحولات مثبت و نوآوریهای چشمگیر بوده است. این شرکتها با بهرهگیری از فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا (IoT)، تحلیل دادههای بزرگ (Big Data) و سامانههای مدیریت هوشمند ناوگان، تلاش کردهاند بهرهوری را در این بخش افزایش دهند و چالشهای قدیمی آن را برطرف کنند. با این حال، مسیر توسعه این شرکتها همواره با فرصتها و چالشهایی همراه بوده که نیازمند بررسی دقیق و راهکارهای حمایتی است.
گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران چطور توانست پنج بار تحریم را دور بزند؟
ناوگان ملی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، یک بار دیگر و این بار از سوی اتحادیه اروپا و به همان بهانههای واهی گذشته تحریم شد. این در حالی است که کشتیرانی ملی ایران نقشی حیاتی در تامین اقتصاد کشور و معیشت مردم داشته و اساساً بهعنوان بنگاهی اقتصادی و ازقضا بینالمللی، از امور سیاسی به دور است. اما به نظر میرسد برای تحریمکنندگان با وجود قوانین و مقررات مصرح جهانی که هرگونه اقدامی را که بر معیشت ملتها اثر منفی بگذارد منع و تقبیح میکند، این بار پنجم است که نام این ناوگان در فهرست تحریمهای بینالمللی قرار میگیرد.
ورود بخش خصوصی به حوزه حملونقل ریلی چه اهمیتی دارد؟
حوزه حملونقل ریلی مانند دیگر حوزههای اقتصادی با چالشها و مشکلاتی مواجه است که برخی ریشه در شرایط تحریمی دارد و برخی دیگر ناشی از شرایط اقتصاد داخلی است. این در حالی است که توسعه حملونقل در ایران از اهمیت بالایی برخوردار است و تاثیرات عمیقی بر جنبههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور دارد.
حملونقل دریایی در هر کشور به شرایط اقتصادی، مراودات بازرگانی خارجی، ارتباطات بینالمللی، عضویت در موافقتنامههای تجارت منطقهای، داشتن مزیت نسبی در تولید و صادرات برخی مواد خام و محصولات و تقاضا برای واردات انواع متنوع کالا بستگی دارد. در مورد موارد اشارهشده متاسفانه میتوان گفت که ایران در حال حاضر شرایط مطلوبی ندارد، از اینرو، میزان حملونقل دریایی کشور متناسب با ظرفیتهای بالقوه ما نیست. بهطوری که در مجموع سالانه حدود ۱۵۰ میلیون تن کالای تجاری در بنادر کشور تخلیه و بارگیری میشود، حال آنکه ظرفیت بنادر تجاری ایران حدود ۳۰۰ میلیون تن در سال است. بدیهی است که دسترسی به آبهای آزاد و در اختیار داشتن بنادر تجاری کارآمد و ناوگان کشتیرانی نیز جزو پیشنیازهای حملونقل دریایی است.
نقاط قوت و ضعف حملونقل جادهای، ریلی، دریایی و هوایی در ایران چیست؟
صنعت حملونقل یکی از بخشهای کلیدی در توسعه اقتصادی هر کشور محسوب میشود. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی استراتژیک و قرار گرفتن در چهارراه بینالمللی تجارت، ظرفیتهای قابل توجهی در زمینه حملونقل زمینی، دریایی و هوایی دارد. این صنعت نهتنها برای تسهیل تجارت و گردشگری اهمیت دارد، بلکه به عنوان عاملی برای اشتغالزایی و رشد اقتصادی نیز نقش بسزایی ایفا میکند.
یکپارچهسازی حملونقل چگونه کیفیت زندگی را ارتقا میدهد؟
چه راهبردهایی باعث شده است که کشورهای پیشرفته با استفاده از یکپارچهسازی حملونقل عمومی و خصوصی، نهتنها به کاهش ترافیک و آلودگی دست یابند، بلکه کیفیت زندگی شهری را نیز بهطور چشمگیری ارتقا دهند؟
پنجشنبه گذشته به احتساب تقویم خورشیدی در کشور روز حسابدار بود، البته روز جهانی هم بر همین سیاق انتخابشده، دوم تا هشتم دسامبر، ما نیز میانهاش ( پنجم دسامبر)را گرفتهایم، خیر باشد انشاءالله! حالا ممکن است کسی هم بگوید مگر ما در تاریخ خودمان حسابداری و دیوان محاسبات نداشتهایم که معادل فرنگیاش را گذاشتهاید، بهجای خودش متین و خوش، لیکن بهبیاندیگر، بازخوانی تاریخ، داستانی متفاوت جلوی رویمان میگذارد.
دنیای اقتصاد چگونگی کاهش کشت یک محصول راهبردی در اصفهان را بررسی میکند
ورزنه، جایی که چادرهای سفید پنبهای در میان غوزههای پنبه گم میشود و محصولی استراتژیک که از دیرباز بانام اصفهان گرهخورده بود، حالا با حذف زایندهرود بهتدریج از سبد کشاورزی اصفهان در حال خداحافظی است. محصولی که شاید خشکسالی و نبود آب، سطح زیر کشت آن را کم کرده اما درواقع با شوری زمین، پساب و شرایط خشک عجین است و نبود برنامهای راهبردی پنبهاش را زده است.سطح زیر کشت پنبه در استانی که در دههای قبل رتبه ششم کشور را داشته حالا به کمتر از یکسوم کاهش داشته تا قطب نساجی کشور که نفسزنان به بقایش ادامه میدهد با کرک و نخ و پارچه وارداتی ادامه مسیر دهد. آن زمان که زایندهرود را تازه از اصفهان گرفته بودند، بومیهای شرق اصفهان از زمینهایی گفتند که داغ نشست املاح و پسابهای آلوده،همانند لکههای چربی و نفت، دامنش را لکهدار کرده بود و این لکهها چنان عمق داشت که حتی تعویض خاک هم نمیتوانست زمین را احیا کند و پنبهزارهای شهرستان اصفهان گویا دیگر به بار ننشست؛ زمینهایی که امروز با تغییر بذرهای پنبه میتوانست نرخ تولید ناخالص داخلی استان را جابجا کند.
هوش طبیعی یا هوش طبیعتگرا را به زبان ساده میتوان اینگونه تعریف کرد: توانایی انسان در درک و ارتباط با محیط طبیعی اطرافش همان هوش طبیعی است.
و اما هوش مصنوعی به توانایی ماشینها در انجام کارهایی گفته میشود که معمولا به هوش انسانی نیاز دارند. این کارها شامل یادگیری، استدلال تصمیمگیری، حل مساله و درک زبان طبیعی است. به عبارت سادهتر هوش مصنوعی تلاش میکند تا ماشینها را قادر سازد تا مانند انسانها فکر و عمل کند.
هوش مصنوعی میتواند صنعت مالی و حسابداری را با پیشرفتهایی در حذف کارهای خستهکننده برای متخصصان مالی جهت انجام تحلیلها و مشاوره در سطوح بالاتر به مشتریان متحول کند. هوش مصنوعی در انجام وظایف پیچیده حسابداری مانند جمعآوری تراکنشها و گردآوری آنها در صورتهای مالی و اظهارنامههای مالیاتی محبوبیت بیشتری پیدا میکند. یکی از مهمترین چالشهای حسابداران، حجم انبوه تراکنشهایی است که مشتریان باید با فضای B۲B با صدها و هزاران مشتری و میلیونها فاکتور بر اساس هر تراکنش سروکار داشته باشند، بنابراین زمان زیادی صرف معاملات انبوه میشود.
دنیای حسابداری و حسابرسی همواره در جستجوی دقت بیشتر، سرعت و شفافیت است. اما به نظر میرسد همکار جدیدی وارد حرفه شده است: هوش مصنوعی. هوش مصنوعی، باقدرت تحلیل بینظیر دادهها، توانایی پردازش اطلاعات پیچیده و تشخیص الگوهای پنهان، دیگر فقط یک فناوری نیست؛ بلکه به یک شریک و رقیب دانا برای حسابداران و حسابرسان تبدیلشده است.
تصور کنید که تمامی اسناد مالی، بدون خطای انسانی، در لحظه تحلیل و ثبت شوند یا در حسابرسی، الگوهای مشکوک و موارد احتمالی تقلب، سریعتر از همیشه شناسایی شوند. هوش مصنوعی گوی سبقت را ربوده است و این رویا را به واقعیت تبدیل کرده است.
امروزه هوشمند سازی سیستمهای مالی به معنای بهکارگیری فناوریهای نوین برای بهبود فرآیندها، افزایش دقت و کاهش هزینهها در مدیریت مالی است. هوشمند سازی به فرآیند ادغام فناوریهای پیشرفته، مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، دادهکاوی و تحلیل پیشرفته دادهها در سیستمهای مالی اشاره دارد. هدف اصلی این فرآیند، بهینهسازی تصمیمگیری، افزایش کارایی و بهبود پاسخگویی به تغییرات محیطی است. در این راستا لازم است تا فناوریهای کلیدی در هوشمند سازی مالی را شناخته تا بتوانیم از آن استفاده کنیم. ازجمله فناوریهای کلیدی در هوشمند سازی سیستمهای مالی میتوان به یادگیری ماشین اشاره نمود. این فناوریها میتوانند به تجزیهوتحلیل دادههای مالی کمک کنند و الگوهای پیچیدهای را شناسایی کنند که ممکن است بهراحتی قابلمشاهده نباشند. مثلاً، با تحلیل دادههای تاریخی، میتوان پیشبینیهای دقیقی از روندهای مالی آینده ارائه داد. از سوی دیگر با توجه به حجم زیاد دادههای تولیدشده در دنیای مدرن، استفاده از ابزارهای تحلیل دادههای بزرگ به سازمانها این امکان را میدهد که از این دادهها برای تصمیمگیریهای استراتژیک استفاده کنند.
بر اساس گزارشهای بازار، پیشبینیشده کاربرد هوش مصنوعی در حسابداری تا پایان سال جاری میلادی به حدود ۴۸ درصد برسد. نیاز روزافزون به فرآیندهای حسابداری خودکار، فرآیندهای حسابرسی پیشرفته و قدرت تصمیمگیری، تقاضا برای هوش مصنوعی در حسابداری را افزایش میدهد.ازآنجاکه شرکتهای حسابداری بیشتر و بیشتر به دنبال راههایی برای سرعت بخشیدن به فرآیندهای مختلف تجاری خود هستند، خودکارسازی(اتوماسیون) حسابداری از طریق هوش مصنوعی غیرقابل پیشگیری است.استفاده از هوش مصنوعی در حسابداری به چندین علت بهبود کیفیت و کارایی این حوزه کمک میکند. در وهله اول با کاهش خطاهای ناشی از عوامل انسانی، دقت در فرآیندهای حسابداری بهطور قابلتوجهی افزایش پیدا میکنند، زیرا سیستمهای هوش مصنوعی امکان شناسایی و کاهش اشتباهات را دارند. از سوی دیگر، سرعت پردازش دادهها به شکل سرشاری با استفاده از هوش مصنوعی در حسابداری بیشتر میشود. درنهایت، هوش مصنوعی با امکان انجام تحلیلهای مالی پیچیده به حسابداران این فرصت را میدهد که تصمیمات مالی دقیقتر و موثرتری اتخاذ کنند.درحالیکه کاربرد هوش مصنوعی در حسابداری و اقتصاد هنوز در مراحل اولیه خود است، این توانایی را دارد که چشمانداز عملیاتی این حوزهها را متحول کند. تاثیر ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی در حال حاضر مشهود است و انتظار میرود در سالهای آینده تقویت شود .
دنیا در گذار از انقلابهای صنعتی اول ، دوم وسوم در قرن ۲۱ به انقلاب صنعتی چهارم رسید. انقلاب صنعتی چهارم یا صنعت ۴٫۰ به تغییرات سریع فناوری، صنایع و الگوهای اجتماعی و عملیاتی که در طی قرن ۲۱ به منظور افزایش اتصالهای متقابل و اتوماسیون هوشمند فراگیر شدهاست، اشاره دارد. این لغت برای اولین بار توسط بنیانگذار و مدیر اجرایی مجمع جهانی اقتصاد، کلاوس شواب استفاده شد. او ادعا میکند تغییراتی که شاهدش هستیم فراتر از پیشرفتهایی در زمینه بهینهسازی است و تحولی را در سرمایهداری صنعتی نشان میدهد. در همین دوران، تغییراتی بنیادی در زمینه چگونگی تولید و عملکرد زنجیره عرضه از طریق اتوماسیون فرآیندهای تولید سنتی و روشهای صنعتی، استفاده از فناوریهای مدرن هوشمند، ارتباطات گسترده ماشین به ماشین و اینترنت اشیا رخ دادهاست. این یکپارچه سازی اتوماسیون را افزایش داده، ارتباطات و خودنظارتی را بهبود داده و استفاده از ماشینهای هوشمندی که بتوانند مسائل را بدون دخالت انسان تحلیل و شناسایی کنند را تسهیل کردهاست.
اعمال محدودیتهای چندساعته برقی برای بخش خانگی از آن اتفاقات کمسابقهای است که امسال با ورود به فصل سرد سال، شاهد آن بودهایم. موضوعی که گویای کمبود انرژی در کشوری است که خود دارای بزرگترین ذخایر نفت و گاز است اما به دلیل بی مدیریتیها و نبود فنّاوری لازم با این شرایط روبرو شده است. در هر حال، اکنون با راهکارهایی جایگزین، مانند نصب نیروگاههای کوچکمقیاس تجدید پذیر، میتوان گامی در جهت رفع کمبود تولید برق برداشت به آن شرط که موانع این مسیر، رفع و تسهیلات، فراهم شود.
رییس ایستگاه تحقیقات کشاورزی و دامپروری گلپایگان گفت: تولید بذر با کیفیت ۲۱ رقم از گیاهان دارویی و مرتعی، در سه هکتار از اراضی این ایستگاه از سال ۱۴۰۰ شروع شده است.
حسین امیدی افزود: «بذر» در تولید گیاهان دارویی، بسیار با اهمیت است و شرکت های خصوصی و دولتی با مشکلاتی مانند نوع ساختار بذر، اهلی شدن گیاهان دارویی، نبودن برخی استانداردها در بذر، نبودن مرکز فرآوری و بسته بندی بذر مواجه هستند. وی تصریح کرد: در جهت توسعه و تولید بذرهای گیاهان دارویی و مرتعی در کشور، این ایستگاه در حال حاضر در راستای تولید بذر ۹ رقم گیاه دارویی مانند سرخارگل، بابا آدم، بادرنجبویه و زوفا و همچنین بذر ۱۲ رقم گیاه مرتعی مانند لولیوم، بروموس، فستوکا روبرا، فالاریس اکواتیکا و آگروپایرون گام برداشته است و در سال های پیش رو با بررسی و تحقیقات در مورد گونه های دیگر، تعداد این ارقام را افزایش خواهد داد.