ذبح عدالت
ایمان خلیف، بوکسور الجزایری کار سختی برابر آنجلا کارینی ایتالیایی نداشت و در ۴۶ ثانیه حریف را از المپیک کنار زد. اما جنجالی‌ترین اتفاق در این مبارزه زمانی رخ داد که کارینی به سمت مربی‌اش رفت تا به او اطلاع دهد که دیگر تصمیمی برای ادامه مبارزه ندارد و بارها این عبارت را تکرار کرد: «عادلانه نیست!» همین موضوع سبب شد به اتهاماتی که درباره ایمان خلیف و رد شدنش در تست‌های جنسیتی مطرح شده بود دامن زده شود. از لحاظ ظاهر و در نگاه اول، بوکسور الجزایری چهره‌ای مردانه دارد که خب برای حضور در چنین سطحی، باید آزمایش‌های لازم بیولوژیکی انجام شود تا ناعدالتی رخ ندهد. پس یعنی شکل ظاهری دلیل محکمه‌پسندی محسوب نمی‌شود، اما اگر به یاد بیاوریم در این مورد خاص، خلیف مسابقات جهانی سال گذشته را به دلیل عدم صلاحیت جنسی از دست داد. پس چه شده که پارسال او، بانو محسوب نمی‌شد و امسال می‌شود؟ ماجرا اینجاست که سطح تستسترون خون، عامل اصلی سنجش جنسیت است و سال گذشته این هورمون در بدن خلیف بیش از حد مجاز بود. در المپیک پاریس انگار همه‌چیز درست شده پس چگونه می‌توان این معیار را درست دانست وقتی ممکن است در طول یک سال همه‌چیز آن تغییر کند؟ شاید در مراحل بعدی، خلیف شکست بخورد یا شاید با همین مشت‌های سنگین مدال طلا را به دست بیاورد، اما مشخصا معنای عدالت در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان زیر سوال رفته است.
