همه عواملی که شهرآورد پایتخت را از تبوتاب میاندازد
چرا بعد از جامجهانی؟
بدون شک بزرگترین ضربه را به کیفیت دربی، تعویق آن زد. ابتدا قرار بود این مسابقه پیش از آغاز جامجهانی برگزار شود، اما مخالفت کادرفنی تیم ملی و درخواست مدت زمان بیشتری برای آمادهسازی تیم، باعث شد دربی به بعد از جامجهانی موکول شود. البته که آن ترفند خیلی به تیم ملی کمک نکرد و شاگردان کارلوس کیروش جامجهانی بسیار بدی را پشت سر گذاشتند، اما به هر حال دربی عقب افتاده است و کاریاش هم نمیشود کرد. تصور کنید پرسپولیس و استقلال بعد از چیزی حدود دو ماه تعطیلی و رخوت قرار است مهمترین مسابقه فوتبال باشگاهی کشور را برگزار کنند. طبیعتا اگر دو تیم در بهترین شرایط به مصاف هم میرفتند، اوضاع کاملا متفاوت میبود. الان اما هر تیمی نتیجه نگیرد یا بد بازی کند، میتواند تقصیر را گردن ناآمادگی بازیکنان بیندازد.
بدون تماشاگر؟
دستکم تا لحظه تنظیم این مطلب روشن نیست که دیدار دو تیم با حضور تماشاگران برگزار خواهد شد یا مثل مسابقات هفتههای گذشته، شاهد ورزشگاههای خالی هستیم. نیازی به بازگویی نیست که تماشاگر حکم «جان» مسابقه را دارد و اهمیت این عنصر در مورد مسابقاتی همچون دربی دوچندان است. مدتهای طولانی شهرآورد به دلیل کرونا بدون حضور تماشاگران برگزار میشد و تنها در آخرین دربی، به هواداران برای پر کردن بخشی از سکوهای طبقه اول مجوز داده شد. حالا بازگشت شهرآورد به ورزشگاه خالی، حتما به کیفیت آن لطمه خواهد زد.
چرا وسط هفته؟
این یکی دیگر واقعا نوبر است. بنا بر اعلام سازمان لیگ، مسابقه پرسپولیس و استقلال روز سهشنبه ۲۹ آذر برگزار خواهد شد. این در حالی است که بعد از چیزی حدود دو ماه تعطیلی، به راحتی میشد دو روز دیگر هم دندان روی جگر گذاشت و این بازی را پنجشنبه یا حتی جمعه برگزار کرد. انجام مسابقه در عصر یک روز زمستانی وسط هفته، حتی تماشای آن را از تلویزیون هم دشوار میکند. به علاوه این نوع برنامهریزی، ضربه زدن به جذابیت و اهمیت شهرآورد تهران است.
مقایسه با جامجهانی؟
از سوی دیگر همزمانی شهرآورد پیشرو با مسابقات جامجهانی باعث خواهد شد بهطور ناخودآگاه کیفیت این مسابقات با بازیهای قطر مقایسه شود. مردم کم و بیش این مسابقات را دیدهاند و توقع دارند فوتبال خوبی تماشا کنند. شما فکر میکنید دربی تهران چه حجمی از این انتظارات را برآورده کند؟ امیدواریم قابل اعتنا باشد. به علاوه کیفیت و حواشی تیم ملی در جامجهانی کمی هم حس «فوتبالزدگی» نزد ایرانیان به وجود آورده که شاید این مساله نیز روی کیفیت مسابقه سایه بیندازد.