خط لوله انتقال نفت کانادا-آمریکا رسما تعطیل شد
مرگ نماد دوستی و دشمنی با نفت
شرکت تی‌سی انرژی که در کلگری کانادا مستقر است در یک اظهار نظر به طور رسمی کار روی این پروژه را برای همیشه متوقف کرد. به گفته این شرکت، این تصمیم با مشورت با دولت محلی آلبرتا در کانادا گرفته شده است. تی‌سی انرژی پیش از این و پس از لغو مجوز این پروژه توسط بایدن ساخت خط لوله را تعلیق کرده بود.
به گفته بخش سبز بلومبرگ، خط لوله کی استون کمک کرد فعالیت اقلیمی مدرن صیقل داده شود و فعالان محیط‌زیستی را در مبارزه با این پروژه که از سوی آنان «بمب کثیف اقلیمی» خوانده می‌شد، متحد کرد. همچنین این موضوع روند فعالیت محیط‌زیستی آمریکایی را از ریشه‌های آن که در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با مبارزه علیه برق هسته‌ای، زباله‌های سمی و حشره‌کش‌های شیمیایی آغاز شده بود، جدا و متحول کرد.
مخالفان خط لوله کی استون عمل علیه تغییرات اقلیمی را برجسته کردند و به گفته یک استاد دانشگاه به نام رابرت برول، توسعه بی‌پروای زیرساخت نفت و گاز در ایالات متحده را پایان دادند. تصمیم تی‌سی انرژی یک کشمکش طولانی بر سر خط لوله ۱۲۰۰ مایلی (۱۹۳۰ کیلومتر) که قرار بود روزانه ۸۰۰ هزار بشکه نفت گرفته شده از ماسه نفتی کانادا را از آلبرتا به استیل سیتی در نبراسکا برساند، به خط پایان رساند.
این پروژه با تغییرات سیاسی در آمریکا تحت تاثیر قرار گرفت. در زمان باراک اوباما در سال ۲۰۱۵ رد شد و دو سال بعد توسط دونالد ترامپ احیا شد. اما بایدن در روز اولش در کاخ سفید جلوی آن را گرفت. فعالان محیط‌زیستی می‌گویند این خط لوله خروجی برای نفت سنگین تولید شده با صرف انرژی زیاد در آلبرتا خواهد بود و سوزاندن این سوخت موجب بدتر شدن تغییرات اقلیمی می‌شود. آنها در حدود یک دهه کمپینی علیه آن برپا کردند که گستره زیادی داشت و شامل اعتراضاتی می‌شد که سلبریتی‌ها (افراد مشهور) هم در آنها حضور می‌یافتند.
بیل مک کیبن، موسس سایت ۳۵۰.org و رهبر اولین تحصن علیه کی استون در کاخ سفید در سال ۲۰۱۱ در این مورد گفت: «وقتی این مبارزه شروع شد، مردم فکر می‌کردند نمی‌توانند غول‌های نفتی را شکست دهند. اما وقتی به اندازه کافی افراد ملحق می‌شوند، ما حتی از ثروتمندترین شرکت‌های سوخت فسیلی هم قوی‌تر هستیم.» آنتونی سوئیفت، رئیس پروژه کانادا در شورای دفاع از منابع طبیعی هم گفت: «دوره (ساخت) خط لوله‌های سوخت فسیلی بدون بررسی آثار بالقوه آن بر تغییرات اقلیمی و جوامع محلی تمام شده است.»
حتی بدون خط لوله کی استون، دو خط لوله دیگر در حال ساخت هستند که در زمان تکمیل شرایطی را فراهم خواهند کرد که تولیدکنندگان ماسه‌های نفتی بیش از ظرفیت شان بتوانند نفت صادر کنند.
جین کلیب، رئیس حزب دموکراتیک نبراسکا که یکی از مشهورترین مخالفان کی استون بوده عنوان کرد که پروژه‌های دیگر برای انتقال نفت در مسیر مشابه باید همین حالا و در میانه بحران آب و هوایی و نگرانی‌ها در مورد آلودگی آب متوقف شوند. فعالان حالا توجه‌شان را به سمت خط سوم پروژه انبریج در مینسوتا متمرکز کرده‌اند.
کلیب در این مورد افزود: «ما اگر همچنان به تایید کردن خط لوله‌ها ادامه دهیم، نمی‌توانیم به اهداف برجسته اقلیمی رئیس‌جمهور بایدن دست یابیم. بنابراین در این لحظه از بایدن درخواست می‌کنیم خط لوله‌های دیگر مانند خط سوم انبریج در مناطق روستایی مینسوتا را برای این متوقف کند که به جوامع محلی احترام خود را نشان دهد و در نهایت بررسی‌های مناسب روی منابع آبی، فرهنگی و اقلیمی انجام دهد که آن خط لوله‌ها در زمان دولت بی‌پروای ترامپ هرگز دریافت نکردند.»
پاسخ جمهوری‌خواهان
جمهوری‌خواهان بلافاصله به حرکت درآمدند و بایدن را مقصر لغو این خط لوله دانستند و مخالفت رئیس‌جمهور با کی استون را با رویکرد دولت وی نسبت به نورد استریم ۲ یعنی خط لوله انتقال گاز طبیعی از روسیه به آلمان در تناقض نشان دادند. دولت بایدن ماه گذشته از اعمال تحریم‌های بیشتر علیه شرکت سازنده نورد استریم ۲ چشم‌پوشی کرد.
سناتور استیو دینز، یک جمهوری‌خواه از مانتانا لغو این پروژه را «خبری ویرانگر برای اقتصاد، بازار کار، محیط‌زیست و امنیت ملی» خواند و گفت: «این کاملا تقصیر رئیس‌جمهور بایدن است.»
صاحبان منافع تجاری همچنین از لغو کی استون ابراز تاسف کردند و گفتند که این امر می‌تواند شرکت‌های توسعه‌دهنده را از پیگیری سایر پروژه‌های زیرساختی ایالات متحده که منوط به بررسی‌های سختگیرانه برای کسب مجوز هستند، منصرف کند. مارتی دوربین، رئیس موسسه انرژی جهانی در اتاق بازرگانی ایالات متحده گفت که تصمیم تی‌سی انرژی نتیجه یک خطا در سیاست دولت است.
دوربین اظهار کرد: «هزینه فرصتی برای هزاران کارگر آمریکایی که برخی از آنها پیش از این در این پروژه شغلشان را از دست دادند و دیگر جوامعی که در مسیر خط لوله قرار دارند و میلیون‌ها دلار درآمد مالیاتی برای حمایت از مدارس و زیرساخت‌های خود دریافت می‌کنند، وجود دارد.» او ادامه داد: «این قسمت همچنین یک لکه سیاه برای روابطمان با متحد نزدیک ما در شمال یعنی کانادا است و برای توانایی‌های ما در جذب سرمایه‌گذاری خصوصی در سال‌های آینده عواقب زیادی خواهد داشت.»
