از افزایش ناامنی غذایی گرفته تا هزینههای انرژی، تغییرات آبوهوایی تهدید جدی برای کره خاکی به حساب میآید
تغییرات اقلیمی و فجایع اقتصادی آن
این نوشته، نگاهی عمیقتر به چگونگی تأثیر تغییرات آبوهوا بر اقتصاد جهانی امروز و پیشبینیهای آن برای آینده میاندازد.
تأثیرات اقتصادی فعلی
۱. اختلال در سیستمهای کشاورزی
تغییرات اقلیمی مدتهاست که الگوهای آبوهوای جهانی را تغییر داده و منجر به افزایش غیرقابل پیشبینی در بارندگی، موج گرما و رویدادهای آبوهوایی غیرمنتظره شده است. این تغییرات، عمیقا تولید محصولات کشاورزی را مختل کرده است.
الگوهای بارندگی نامنظم: کشاورزان معمولا برای کشت محصولات بر الگوهای بارندگی قابل پیشبینی تکیه میکنند. با این حال، بارندگیهای نامنظم میتواند منجر به خشکسالی یا سیل شده، بازدهی این صنعت را کاهش و کیفیت غذا را تحت تأثیر قرار دهد. این بیثباتی بر در دسترس بودن مواد غذایی تأثیر میگذارد و میتواند منجر به نوسانات قیمتی در بازارهای جهانی شود. تأثیر بر امنیت غذایی: اقتصادهایی که به شدت به کشاورزی وابسته هستند، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به دلیل اختلالات ناشی از تغییرات آبوهوا با افزایش ناامنی غذایی روبهرو هستند. کاهش بازده محصولات و افزایش هزینههای تولید، در بلندمدت باعث تشدید فقر و بیثباتی اقتصادی در این مناطق خواهد شد.
بار مالی بر دوش کشاورزان: زراعتپیشگان هزینههای بیشتری را برای آبیاری، کنترل آفات و حفاظت از محصولات متحمل میشوند زیرا مجبورند با شرایط آبوهوایی در حال تغییر، سازگار شوند. این هزینهها منابع محدود را تحت فشار قرار داده و معیشت و اقتصاد روستایی را به قهقرا سوق میدهد.
۲. افزایش دفعات بلایای طبیعی
تغییرات اقلیمی، فراوانی و شدت بلایای طبیعی را در سراسر جهان تشدید کرده است.
انواع بلایا: توفانها، سیلها، آتشسوزیها و خشکسالیها با شدت بیشتری در حال رخ دادن هستند. این بلایا به زیرساختها، خانهها و مشاغل آسیب میزنند و منجر به خسارات اقتصادی قابلتوجهی میشوند.
پیامدهای اقتصادی: عوارض اقتصادی بلایای طبیعی فراتر از هزینههای بازیابی فوری است. به عنوان مثال، توفان کاترینا در ایالات متحده باعث بیش از ۱۲۵ میلیارد دلار خسارت اقتصادی شد و بار مالی قابلتوجه فجایع مرتبط با آبوهوا را بیش از پیش برجسته کرد.
اثرات بلندمدت اقتصادی محلی: جوامع متاثر از بلایای طبیعی اغلب با شکستهای اقتصادی طولانیمدت مواجه میشوند. آسیبهای زیرساختی مانع از فعالیت اقتصادی میشود، زنجیرههای تامین محلی را مختل و تلاشهای بازیابی را با مشکل مواجه کرده و بهبود و توسعه اقتصادی را طولانیتر میکند.
۳. هزینههای انرژی و اختلالات زنجیره تامین
سیاستهای مرتبط با آبوهوا با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانهای، بازارهای جهانی انرژی را تغییر میدهند.
گذار به انرژیهای تجدیدپذیر: سیاستهایی مانند قیمتگذاری کربن و مقررات مربوط به سوختهای فسیلی، تغییر به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر را ترویج میکند. در حالی که انرژیهای تجدیدپذیر مزایای بلندمدتی را ارائه میدهد، انتقال اولیه مستلزم سرمایهگذاریهای قابلتوجهی در زیرساختها و فناوری است که میتواند بودجههای ملی را تحت فشار قرار دهد.
تأثیر بر صنایع انرژیبر: صنایع متکی به سوختهای فسیلی با افزایش هزینهها و فشارهای نظارتی روبهرو هستند. نوسانات قیمت انرژی و اختلالات زنجیره تامین به دلیل رویدادهای مرتبط با آبوهوا (به عنوان مثال، توفانهایی که بر پالایشگاههای نفت تاثیر میگذارد) پیچیدگی و هزینه را به تجارت و تولید جهانی میافزاید.
چالشهای لجستیکی: رویدادهای آبوهوایی شدید مرتبط با تغییرات اقلیمی، مانند توفانها و افزایش سطح آب دریا، زیرساختهای حیاتی را تهدید و زنجیرههای تامین جهانی را مختل میکنند.
این اختلالات منجر به افزایش هزینهها، چالشهای لجستیکی و کاهش بهرهوری عملیاتی برای کسبوکارهای درگیر در تجارت بینالمللی میشود.
۴. چالشهای بهرهوری
تغییرات اقلیمی خطرات سلامتی و چالشهای بهرهوری قابلتوجهی را به همراه دارند.
اثرات سلامتی: افزایش آلودگی هوا، که به واسطه آتشسوزیهای جنگلی و انتشار گازهای گلخانهای تشدید میشود، به بیماریهای تنفسی و قلبی عروقی دامن میزند. سیستمهای مراقبتهای بهداشتی برای درمان این بیماریها با هزینههای بالاتری روبهرو شده و دولتها و افراد را به چالش میکشد.
تأثیر بر بهرهوری نیروی کار: امواج گرما و دمای شدید، بهرهوری نیروی کار را کاهش میدهد، به ویژه در صنایع خارج از منزل و مناطقی که زیرساخت خنککننده کافی ندارند. سلامت و عملکرد کارگران به خطر افتاده و موجب زیان اقتصادی برای مشاغل و کاهش تولید کلی اقتصادی میشود.
پیشبینیهای اقتصادی آینده
۱. ریسکهای مالی و بیثباتی بازار
خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی تهدیدی جدی برای بخشهای مالی به حساب میآید.
کاهش ارزش داراییهای سوخت فسیلی: سرمایهگذاری در صنایع سوخت فسیلی ممکن است با تشدید تلاشهای جهانی برای محدودکردن انتشار کربن کاهش یابد. محدودیتهای نظارتی و کاهش تقاضا برای سوختهای فسیلی میتواند به داراییهای سرگردان و ضررهای مالی برای سرمایهگذاران منجر شود.
تعهدات بیمهای: بلایای طبیعی ناشی از تغییرات آبوهوایی، تعهدات بیمهای قابلتوجهی را تحمیل میکند. بیمهگران با افزایش خسارتها و خطرات مرتبط با رخدادهای مرتبط با آبوهوا مواجه هستند که بر حق بیمهها و در دسترس بودن پوشش تأثیر میگذارد.
نوسانات بازار: گذار به اقتصاد کمکربن باعث ایجاد عدم اطمینان در بازار میشود.
اعتماد سرمایهگذاران ممکن است در پاسخ به سیاستهای در حال تحول آبوهوایی، که بر ثبات مالی و پویایی بازار تأثیر میگذارد، نوسان داشته باشد.
۲. سازگاری و هزینههای کاهش
سرمایهگذاری در تابآوری آبوهوا و استراتژیهای کاهش برای پایداری اقتصادی بلندمدت بسیار مهم است.
ارتقای زیرساختها: دولتها و بخشهای خصوصی باید در زیرساختهای انعطافپذیر برای مقاومت در برابر خطرات مرتبط با آبوهوا سرمایهگذاری کنند. این سرمایهگذاریها شامل ارتقای ساختمانها، سیستمهای حملونقل و تاسیسات برای کاهش آسیبهای ناشی از رویدادهای شدید آبوهوایی است.
مدیریت آب و کشاورزی: اجرای شیوههای کارآمد مدیریت آب و ترویج تکنیکهای کشاورزی مقاوم در برابر آبوهوا، برای امنیت غذایی و ثبات اقتصادی ضروری است.
تخصیص منابع: برای تخصیص مؤثر منابع در بخشها، ایجاد تعادل بین تقاضاهای اقتصادی کوتاهمدت با اهداف بلندمدت تابآوری آبوهوا، به تلاشهای هماهنگ داخلی و بینالمللی نیاز است.
۳. سیاست بینالمللی و پویایی تجارت
سیاستهای جهانی آبوهوا بر تجارت بینالمللی و رقابت اقتصادی تأثیر میگذارد.
توافقنامه پاریس و فراتر از آن: توافقنامههای بینالمللی مانند توافقنامه پاریس با تشویق کشورها به اتخاذ اهداف بلندپروازانه اقلیمی و فناوریهای پایدار، الگوهای تجارت جهانی را شکل میدهد. کشورهایی که در اقدامات اقلیمی پیشرو هستند ممکن است در بازارهای نوظهور مزیتهای رقابتی بهدست آورند.
موانع تجاری: کشورهایی که در برنامهریزی برای کاهش پیامدهای اقلیمی از قافله عقب ماندهاند، با سختتر شدن مقررات جهانی، با موانع تجاری و انزوای اقتصادی مواجه میشوند. سیاستهای مرتبط با آبوهوا، از جمله مکانیزمهای قیمتگذاری کربن و طرحهای تجارت انتشار گازهای گلخانهای، به طور فزایندهای بر پویایی تجارت جهانی و تصمیمات سرمایهگذاری تأثیر میگذارد.
خلاصه اینکه دگردیسیهای اقلیمی، چالشهای اقتصادی چندوجهی را ارائه میدهد که پاسخهای فوری و هماهنگ را میطلبد.
از اختلالات در کشاورزی و تشدید بلایای طبیعی گرفته تا افزایش هزینههای انرژی و اثرات بهداشتی، پیامدهای اقتصادی تغییرات آبوهوایی تهدیدی جدی برای کل کره خاکی و ساکنان آن به حساب میآید، خطری که ظاهرا چندان هم جدی گرفته نشده است. سرمایهگذاریهای پیشگیرانه در جهت انطباق با تحولات اقلیمی، استراتژیهای سازگاری با خشکسالی و سیل و فناوریهای پایدار برای کاهش خطرات و تقویت ثبات اقتصادی بلندمدت، ضروری هستند.
با افزایش تلاشهای جهانی برای مقابله با تغییرات آبوهوایی، این الزام بهوجود آمده تا ملاحظات مرتبط با تغییرات اقلیمی در سیاستهای اقتصادی و برنامههای تجاری گنجانده شوند تا بتوان تعامل پیچیده بین تغییرات آبوهوا و توسعه اقتصادی را به خوبی مدیریت کرد.