دولت درصدد اتصال صنایع بزرگ به دانش‌بنیان‌ها و دانشگاه‌ها
به گزارش خبرگزاری مهر، روح‌الله دهقانی فیروزآبادی در گفت‌وگویی در پاسخ به سوالی درباره برنامه‌های دولت برای تبدیل مقالات علمی به افزایش تولید و ثروت در کشور گفت: نکته خوبی را در سوال خود مطرح کردید و آن اینکه هدف از تولید و رشد مقالات علمی آن است که مشکلات و تولید و ایجاد ثروت صورت بگیرد. او افزود: برای سال‌های آینده به بحث تولید علم به شکل بنیادی توجه ویژه داریم، اما به صورت اختصاصی باید عرض کنم که در علوم کاربردی نگاه این است که علم در اختیار تولید ثروت قرار بگیرد. معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری با تشریح دو نگاه رایج در جهان در تبدیل مقالات علمی به تولید و ثروت تصریح کرد: دو نگاه در این بخش وجود دارد که یکی از آنها STI است، به معنای آنکه ابتدا باید علم توسعه پیدا کند، سپس در پی آن تکنولوژی و فناوری توسعه پیدا کند و بعد از آن از رشد این فناوری‌ها به توسعه نوآوری‌ها برسیم. این رویکردی است که آمریکایی‌ها به‌شدت به دنبال آن رفتند. در این رویکرد بدون هدف مقاله علمی تولید می‌شود و بخشی از این مقالات به فناوری تبدیل می‌شود و در نهایت مقداری از این فناوری‌ها به نوآوری و ثروت می‌رسد. این رویکرد هم دورریز دارد و هم هزینه و سرمایه‌گذاری بالایی می‌طلبد. دهقانی فیروزآبادی ادامه داد: برای کشور ما که منابع آن محدود است و شرایط خاصی دارد نمی‌توان از این رویکرد استفاده کرد، همان‌طور که ترکیه‌ای‌ها، فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و بقیه اروپایی‌ها نیز از این رویکرد اول استفاده نمی‌کنند.
بنابراین رویکرد دومی وجود دارد که به آن DUI گفته می‌شود و برای کشور ما مناسب است. معاون علمی فناوری اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری با اشاره به راهکار دولت سیزدهم در بخش علمی گفت: در دولت سیزدهم به دنبال توسعه ساختار و نظامی هستیم که طی آن صنایع بزرگ را به دانش‌بنیان‌ها و دانشگاه‌ها وصل کنیم. قراردادهایی که در وزارتخانه‌های صمت، نفت و کشاورزی بسته می‌شود برای وصل کردن صنایع بزرگ به دانش‌بنیان‌ها به‌منظور ایجاد فناوری و سپس وصل کردن دانش‌بنیان‌ها به دانشگاه‌ها برای تحقیقات هدفمند علمی است. این اتفاقی است که خیلی جدی آن را پیش می‌بریم. موافقت‌نامه‌هایی که با دانشگاه‌ها بسته می‌شود، از این دست است و ان‌شاءالله اثر خود را در چند سال آینده نشان خواهد داد. او در تشریح روش DUI گفت: در این روش مساله را از آن طرف شروع می‌کنند. یعنی مساله را مشخص می‌کنند و براساس آن مساله، به دنبال رشد فناوری و رشد مقالات علمی می‌روند. به‌عنوان مثال برای حل مساله‌ای مانند افزایش بهره‌وری در چاه‌های نفت، باید ببینیم به چه فناوری‌هایی نیاز داریم و مشخص کنیم که روی چه علومی باید کار کنیم و چه تحقیقات علمی باید صورت بگیرد. بنابراین در واقع این روش معکوس STI است و در روش هزینه‌ها محدودتر و نقطه‌زن‌تر است.
