این کارشناس حوزه منابع طبیعی با بیان اینکه سال گذشته حدود ۸۵‌هزار هکتار از عرصه‌‌‌های بیابانی در قالب تفاهم‌نامه فرآیند حفاظت، احیا و بهره‌برداری با صنایع بزرگ (شرکت‌های بزرگ کشت و صنعت) و برخی بنگاه‌‌‌های مالی بزرگ در راستای مسوولیت اجتماعی انجام شد، تصریح کرد: بنابراین سطوح قابل‌توجهی از عرصه‌‌‌های بیابانی از این طریق ساماندهی شد. در این خصوص نیاز بود اسناد بالادستی و دستورالعمل‌‌‌های مشارکتی تهیه شود بنابراین اقدامات زیربنایی انجام شد تا بتوانیم به صورت گسترده این فعالیت‌‌‌ها را گسترش دهیم. همچنین براساس هماهنگی‌‌‌هایی که با قرارگاه پیشرفت و توسعه روستا و وزارت کشور صورت گرفت، برنامه‌ریزی کردیم در سطح وسیع با استفاده از ظرفیت‌‌‌های دهیاری‌‌‌ها و شوراهای اسلامی روستاها کار هماهنگی بخش‌‌‌های مختلف و مشارکت آحادم مردم را تسهیل کنیم.

اجرای برنامه‌‌‌ها عقب‌تر از سرعت گسترش بیابان

جعفریان با اشاره به اقدامات انجام‌شده در برنامه ششم توسعه در حوزه بیابان‌زدایی گفت: براساس آمارهای منتشرشده در برنامه ششم توسعه روی حدود ۳۰۰‌هزار هکتار در سال، عملیات کنترل کانون‌‌‌های بحرانی و بادی انجام شده، در حالی که بر مبنای گزارش‌‌‌های مبتنی بر شاخص‌‌‌های تخریب سرزمین، حداقل یک‌میلیون هکتار افزایش کانون‌‌‌های بحرانی در سال اتفاق افتاده است. وی اظهار کرد: اقدامات احیایی ما عقب‌تر از شرایط تخریب سرزمینی و بیابان‌زایی است.