با از بین‌رفتن مزیت‌های صادراتی
سهم بازار پروفیل منطقه از دست رفت
از بین رفتن مزیت صادراتی لوله و پروفیل به دلیل رشد قیمت ورق
در همین راستا مدیرعامل شرکت نورد لوله و پروفیل صابری نیز با بیان اینکه متاسفانه صنعت لوله و پروفیل کشور در سال ۱۴۰۰ با رکود در بخش مصرف مواجه بود و در همین حال نتوانستیم مانند سال‌‌‌های گذشته صادرات داشته باشیم، گفت: علت کاهش صادرات در سال‌جاری نیز به گران‌‌‌تر بودن تامین مواد اولیه یعنی ورق فولادی در کشور برمی‌‌‌گردد.
احمد صابری گفت: قیمت ورق داخلی گران‌‌‌تر از قیمت این محصول در کشورهای دیگر ازجمله ترکیه است و این کشور ورق خود را به صنایع مصرف‌کننده داخلی ارزان‌‌‌تر می‌فروشد. همچنین اگر یک مصرف‌کننده قصد واردات ورق گرم به کشور را داشته باشد، باید ۹درصد مالیات ارزش افزوده، کرایه حمل‌ونقل و عوارض وارداتی را پرداخت کند که در این صورت، واردات نیز صرفه اقتصادی نخواهد داشت. بنابراین تولید محصول با ورق داخلی و صادراتی گران‌‌‌تر از خارج خواهد بود و برای صادرات محصولات خود نمی‌توانیم با تولیدکنندگان خارجی رقابت کنیم. در مجموع، امسال، سال خوبی برای تولیدکنندگان لوله و پروفیل نبوده است.
وی در ادامه با بیان اینکه در سال‌جاری، اغلب تولیدکنندگان لوله و پروفیل ازجمله شرکت ما از صادرات بازماندند و نتوانستند همچون گذشته صادرات داشته باشند و تولید لوله و پروفیل بسیار بیش از مصرف داخلی است؛ زیرا با توجه به رکود به وجود آمده در بازار مصرف داخلی، تولیدکنندگان لوله و پروفیل برای حفظ تولید خود، حتما به صادرات نیاز دارند،گفت: اگر تولیدکنندگان نتوانند محصولات خود را صادر کنند، نمی‌توانند تولید حداقلی خود را انجام دهند. از این رو، کاهش صادرات اثر بدی روی وضعیت آنها گذاشته که به وضوح در آمار تولید این صنعت قابل مشاهده است. اگر کارخانه‌‌‌ها قبلا با دو شیفت به فعالیت می‌‌‌پرداختند، اکنون با یک شیفت هم نمی‌توانند میزان تولید مناسبی داشته باشند. تولیدکننده به بازار صادراتی نیاز دارد و این بازار نباید به هر دلیل مسدود شود. بنابراین نیاز داریم توجه مسوولان به صورت ویژه به صادرات باشد و برای رسیدن به این منظور، باید به گونه‌‌‌ای برنامه‌‌‌ریزی صورت بگیرد که بخشی از لوله و پروفیل تولیدی صادر شود.
به گفته صابری، متاسفانه دلالان به میزان زیادی در قیمت‌گذاری ورق به‌ویژه برای معاملات دخیل هستند و قیمت فروش در بازار سیاه یعنی خارج از بورس را نیز تعیین می‌کنند. به این ترتیب، ورق در بازار سیاه گران‌‌‌تر از بورس کالا معامله می‌شود. توجه به این نکته ضروری است که قیمت پایه ورق شرکت فولاد مبارکه در بورس نیز کمی بالاست و برای مصرف‌کننده‌‌‌ای که قصد صادرات محصولات خود را دارد، تامین ورق با قیمت‌های کنونی به‌‌‌صرفه نیست. به همین دلیل، بسیاری از شرکت‌ها نتوانسته‌‌‌اند مانند سال‌‌‌های گذشته، محصولات خود را به دیگر کشورها صادر کنند.
وی در پاسخ به این سوال که وزارت صنعت، معدن و تجارت اقدام به تقسیم‌‌‌بندی نوع عرضه ورق فولادی برای مصرف‌کنندگان مختلف کرده است؛ آیا این اقدام می‌تواند به کاهش التهابات بازار ورق کمک کند؟ به فلزات آنلاین گفت: این تقسیم‌‌‌بندی چندان تفاوتی در بازار ایجاد نکرده و قیمت‌ها و شرایط بازار بهتر نشده است. یادآور می‌شود که در گذشته نه چندان دور، شرکت فولاد مبارکه که تامین‌‌‌کننده اصلی ورق فولادی در کشور است، زمام امور توزیع و راستی‌‌‌آزمایی واحدهای مصرف‌کننده ورق فولادی را در دست داشت و به ظرفیت‌‌‌سنجی واحدها به همراه نماینده سازمان صنعت، معدن و تجارت استانی و تشکل مربوطه می‌‌‌پرداخت. این شرکت از این طریق، مشتریان و مصرف‌کنندگان واقعی را شناسایی می‌کرد و این امر باعث می‌شد به هر واحد تولیدی به اندازه توان آن ورق داده شود. با وجود جواب دادن این روش برای تنظیم بازار ورق در سال‌‌‌های اخیر، مسوولان وزارت صنعت، معدن و تجارت به یکباره روی این محصول دست گذاشتند و فولاد مبارکه نیز چاره‌‌‌ای جز تبعیت از دستورالعمل‌‌‌های صادر شده را نداشت زیرا این شرکت باید بر اساس دستورالعمل‌‌‌ها محصول خود را در بورس کالای ایران عرضه کند.
وی در ادامه افزود: با تمام تفاسیر در بورس کالا، اغلب افرادی موفق به خرید ورق می‌‌‌شوند که تولیدکننده نیستند. بنابراین به تنظیم بازار ورق بر اساس تقسیم‌‌‌بندی خریداران در بورس کالا نمی‌توان چندان خوش‌بین بود. حتی مشاهده می‌شود بعضا ورق خریداری شده خودروسازان سر از بازار آزاد در می‌‌‌آورد. برای سایر خریداران نیز کم و بیش همین موضوع قابل مشاهده است. در حالی که اگر زمام تنظیم بازار به مصرف‌کنندگان واقعی و فولاد مبارکه سپرده شود، قطعا نتایج بهتری حاصل خواهد شد و مصرف‌کنندگان مشکل چندانی با این موضوع ندارند. هنگامی که تنظیم بازار از فولاد مبارکه و مصرف‌کنندگان سلب شود، دیگر این شرکت به عنوان عرضه‌‌‌کننده هیچ شناختی از خریدار ندارد و چاره‌‌‌ای جز فروش به آن در بورس کالا نیست. هنگامی که تولیدکننده واقعی قادر به تامین ورق از بورس کالا نیست، به ناچار به بازار آزاد رو می‌‌‌آورد تا ورق خود را از این طریق تامین کند اما این ورق گران است و هزینه تولید با استفاده از این ورق افزایش می‌‌‌یابد که در نتیجه تولیدکننده قادر به صادرات با ورق تامین شده از بازار آزاد نیست.
کاغذ بازی‌های متعدد تولیدکننده را مایوس میکند
مدیرعامل شرکت تک اطلس آلومینیوم ممتاز گفت: در طرح توسعه کارخانه در نظر داریم تا یک خط تولید پروفیل آلومینیومی احداث کنیم که حدود دو سال است برای ثبت اطلاعات آن در سامانه بهین‌‌‌یاب و همچنین گشایش LC با چالش‌های اداری مواجه هستیم.
مصطفی شریفی اظهار کرد: شرکت تک اطلس آلومینیوم ممتاز از سال ۱۳۹۲ تاکنون در زمینه تولید پروفیل آلومینیومی فعالیت دارد و در زمان‌‌‌های غیربحرانی با ظرفیت کامل به تولید این محصول می‌‌‌پردازد. به‌‌‌گونه‌‌‌ای که در شرایط عادی، روزانه نزدیک به چهار تن پروفیل آلومینیومی تولید میکنیم.
وی افزود: مانند اکثر تولیدکنندگان مشکلات فراوانی دامان این واحد تولیدی را نیز گرفته است. در این زمینه می‌توان به افزایش قیمت مواد اولیه اشاره کرد که در هر ساعت شاهد آن هستیم و نمی‌توان به‌‌‌راحتی برای تامین مواد اولیه برنامه‌‌‌ریزی کرد. ماده اولیه موردنیاز شرکت، بیلت آلومینیومی و ضایعات آلومینیومی است که بیلت را از بورس کالای ایران و ضایعات را از بازار آزاد خریداری میکنیم.
شریفی مطرح کرد: به‌‌‌تازگی یک واحد تولید پروفیل آلومینیوم راه‌‌‌اندازی کرده‌‌‌ایم که متاسفانه تلاش‌‌‌ها برای ثبت اطلاعات آن در سامانه بهین‌‌‌یاب برای دریافت سهمیه جدید خرید مواد اولیه از بورس تاکنون بی‌‌‌نتیجه مانده است. از سوی کارگزاری که در بورس فعالیت میکند، اعلام شده است که سامانه برای ثبت مشخصات واحد تولیدی جدید، اسناد معتبرتری مانند سند واحد مسکونی نیاز دارد؛ اما نکته قابل تامل این است که سند خود این واحد تولیدی را برابر با سند یک واحد مسکونی نمی‌‌‌دانند.
مدیرعامل شرکت تک اطلس آلومینیوم عنوان کرد: به‌‌‌طورکلی، در سال ۱۴۰۰، میزان فروش پروفیل آلومینیومی این شرکت مانند سال‌‌‌های قبل تقریبا مطلوب بود اما نکته حائز اهمیت این است که با کاهش تقاضا از سوی مصرف‌کنندگان، کمی میزان فروش افت پیدا میکند. علت این کاهش تقاضا نیز، نوسانات دائم قیمت دلار و تاثیرگذاری مستقیم آن روی قیمت تمام‌‌‌شده محصولات است که نقدینگی مصرف‌کننده را تهدید میکند و سبب به تاخیر انداختن خرید پروفیل آلومینیومی می‌شود. در سال‌جاری، میزان تقاضا برای پروفیل آلومینیومی نزدیک به ۲۰درصد افت پیدا کرد؛ اما خوشبختانه توانستیم خط تولید را فعال نگه داریم.
