دنیای اقتصاد:
در دوران جنگ سرد، چین پرچمدار «جهان سوم» در برابر استعمار شرق و غرب بود. بهتدریج و پس از گشایش در روابط چین با جهان، چشمبادامیها زیرکانه در سیاست و اقتصاد جهان خزیدند. چینیها فتیله رقابت با آمریکا را پایین کشیدند؛ بهطوریکه شی جینپینگ در سفر آبانماه سال۱۴۰۲ به آمریکا اعلام کرد که ما قدرت هژمون نیستیم و سر جنگ با ایالاتمتحده نداریم. چینیها در سیاست اعلامی خود، نه خود را «قدرت بزرگ» مینامند و نه «هژمون» اما در سیاست اعمالی چیزی جز «هژمون» شدن نمیخواهند. هر جا آمریکا پا پس کشیده، چینیها قدرتمندانه آن را پر کردهاند؛ بهطوریکه در ادبیات سیاسی- بینالمللی از «نو استعمارگری چین» یا «امپریالیسم بدون سرمایهداری» سخن به میان آوردهاند. حقیقت این است که چینیها مانند قرون گذشته برای تسخیر سرزمینها قشونکشی نمیکنند، بلکه در قالب «قدرت نرم» به دنبال تسخیر جهان هستند. یکی از مصادیق این قدرت نرم «ابتکار کمربند و جاده» و ارائه وامهای کلان به کشورهاست.
در بیستونهمین سالگرد نسلکشی سربرنیتسا راهپیمایی سالانه صلح (مارش میرا) امروز پایان مییابد. شرکتکنندگان در این راهپیمایی مسیر معکوس از راهی را که اهالی سربرنیتسا در تابستان ۱۹۹۵ برای رسیدن به مناطق آزاد «توزلا و کلادانی» مورد استفاده قرار دادند، طی کردند. راهپیمایی مذکور سهروز طول میکشد و مسیر آن از منطقه «نزوک» تا منطقه «پوتوچاری» نزدیک به ۱۰۰کیلومتر طول دارد. شرکتکنندگان در راهپیمایی صلح سربرنیتسا در ۱۰ژوئیه ۲۰۲۴ به «پوتوچاری» رسیده و یکروز بعد در مراسم تشییع جنازه دستهجمعی تعدادی دیگر از قربانیان نسلکشی سربرنیتسا شرکت کردند. دولت فدراسیون بوسنیوهرزگوین ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۴ (۲۱تیر) را در قلمرو این موجودیت عزای عمومی اعلام کرد.