بدون شک هیچ تفاوتی میان ماهیت، اهداف و رفتار فریبکارانه حاکمان ادوار مختلف در کاخ سفید از جمله اوباما و ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران وجود نداشته و مشی آشتی‌ناپذیر رهبری در قبال خوی متکبرانه و زورگویانه حاکمان فعلی و سابق آمریکا نیز یکسان است. اما دلیل پاسخگویی متفاوت رهبری به درخواست مشابه دو رئیس‌جمهور آمریکا چیست؟

ترامپ با زیر پا گذاردن مجموعه هنجار‌ها و قوانین بین‌المللی تلاش می‌کند که خود را در جایگاه یک باجگیر بین‌المللی که رفتارش غیرقابل پیش‌بینی است، قرار دهد و تصورش این است که با این روش می‌تواند حقوق ملت ایران را نیز پایمال کند. رئیس‌جمهور فعلی آمریکا با این شیوه رفتاری موجب شکل‌گیری چالش‌های بسیاری در عرصه بین‌المللی شده والبته در پاره‌ای موارد به‌ویژه در مواجهه با قارون‌های سفله در منطقه خلیج‌فارس نیز تاحدودی به اهداف مادی و ارضای حس خودبزرگ‌بینی‌اش دست پیدا کرده است.

برداشت من این است که وجود تفاوت در پاسخ رهبرمعظم انقلاب به دو رئیس‌جمهور سابق و لاحق آمریکا را باید از دو زاویه ارزیابی کرد:

اول: تاکید بر منطق «ادب در برابر ادب» و «تحقیر در برابر قلدری.»

دوم: تاکید بر «استقلال رای» و تداوم «مقاومت فعال» به‌عنوان راهبرد غیرقابل تغییر جمهوری اسلامی ایران.