مساله اصلی در هر دو مورد، موضوع هسته‌ای بود و هر دو کشور ایران و کره‌شمالی نیز قطعنامه فصل هفتی منشور سازمان ملل دارند.» به گزارش خبرگزاری انتخاب، محبعلی درباره امضای سند جامع بین آمریکا و کره‌شمالی در دیدار ترامپ و کیم‌جونگ‌اون گفت: «البته هنوز متن کامل این سند منتشر نشده، اما طبیعی است که اصل بحث، خلع‌سلاح کره‌شمالی بود. کره‌شمالی یک قطعنامه فصل هفتی دارد. بنابراین یا باید داوطلبانه این موضوع را بپذیرد یا شورای امنیت و آمریکا به زور آن را بقبولانند. راه سوم، مصالحه است که به‌نظر می‌رسد دو طرف همین راه را برگزیده‌اند.»

محبعلی افزود: «در آمریکایی که ترامپ دنبال آن است، طرف اصلی بحث، خود آمریکاست. این همان استراتژی اول آمریکا یا «مرکز، پیرامون» است. آمریکا قبل از ترامپ نیز در مذاکرات ۶جانبه در مورد کره‌شمالی که در پکن برگزار می‌شد شرکت می‌کرد. اما ترامپ ترجیح می‌دهد مذاکرات به‌صورت مستقیم با خود آمریکا برگزار شود. او در مورد ایران هم همین سیاست را دنبال می‌کند یعنی قصد دارد برجام را به مذاکرات ایرانی - آمریکایی تبدیل کند و سایر کشورها نقش کاتالیزور و کمک‌کننده را ایفا کنند. او در بیانیه اجلاس گروه ۷ هم همین روند را دنبال کرد و در نهایت بدون آنکه اشاره‌ای به برجام شود صرفا به تعهدات ایران اشاره شد.» محبعلی ادامه داد: «البته کره‌شمالی از زمان پدربزرگ و پدر کیم‌جونگ‌اون به‌دنبال مذاکره مستقیم با آمریکا بود. یعنی مذاکرات مستقیمی که مدنظر ترامپ بود را کیم‌جونگ‌اون هم قبول داشت. در اینجای مساله، کره‌شمالی با ایران تفاوت دارد؛ ایران علاقه‌مند نیست به‌صورت دوجانبه با آمریکا مذاکره کند، بلکه صرفا قصد دارد مساله هسته‌ای را از طریق مذاکرات حل و فصل کند.» او با اشاره به اینکه رویکرد اوباما در مذاکره، حل جزء به جزء مسائل بود گفت: «ترامپ این رویکرد را دنبال نمی‌‌کند. او می‌خواهد یا همه مسائل حل شود یا هیچ. البته در این بین رویکرد سومی هم وجود دارد که همان جنگ با ایران است.» محبعلی درباره آینده رویکرد ترامپ نسبت به ایران هم گفت: «طبیعی است که اگر مسائل حل نشود ایران و آمریکا به سمت رویکرد سوم می‌روند. موضوع برجام بیشتر یک موضوع امنیتی است تا اقتصادی یا تجاری. بنابراین یا باید از طریق مذاکره حل شود یا زور.» این کارشناس با اشاره به اینکه ایران موقعیت بهتری نسبت به کره‌شمالی دارد و ایران مانند کره‌شمالی منزوی نیست افزود: «ایران روابط بهتری با دنیا دارد و از این رو به‌نظر می‌رسد دو طرف ایران و آمریکا به همین روند رضایت خواهند داد. اما اگر با یک ترتیباتی، ترامپ در قدرت باقی بماند، شاید دو طرف بتوانند در دو طرف یک میز بنشینند. اما هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست.»