دگردیسی مناظرات در آمریکا
تاریخ اولیه تنها چیزی نیست که مناظرات امسال را متمایز می‌کند. مناظره ژوئن توسط سی‌ان‌ان و به دنبال آن ۱۰ سپتامبر توسط ای‌بی‌سی پیش خواهد رفت که در واقع با دور زدن کمیسیون مناظرات ریاست‌جمهوری این دو مناظره را رقم خواهد زد. این کمیسیون از سال ۱۹۸۸ از همه مناظره‌های ریاست‌جمهوری و معاونت‌های ریاست‌جمهوری حمایت کرده است و این برنامه را از طریق همه کانال‌هایی که می‌خواستند آن را پخش کنند، به اشتراک می‌گذاشت. بحث‌های ریاست‌جمهوری مدت‌هاست که هم از نظر محتوایی و هم از نظر سبک‌شناختی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند، اما این بحث‌ها بخش عمده‌ای از فصل مبارزات انتخاباتی هستند. در اینجا شش نکته وجود دارد که قبل از اولین مناظره باید بدانید.
۱- مناظره‌ها بینندگان زیادی را به خود جلب می‌کنند. اگرچه بینندگان مناظره‌ها به‌عنوان سهمی از کل مخاطبان تلویزیون در طول دهه‌ها به طور گسترده ریزش داشته‌اند، اما همچنان می‌توانند افراد بیشتری را نسبت به هر رویداد تلویزیونی دیگری به جز فینال فوتبال آمریکایی جذب کنند. بر اساس تحقیقات رسانه‌ای نیلسن، بیش از ۷۳میلیون نفر حداقل بخشی از اولین مناظره ترامپ و بایدن در سال ۲۰۲۰ را تماشا کردند. این سومین مناظره بزرگ تاریخ از نظر تعداد تماشاچیان است. رتبه اول به مناظره مربوط به هیلاری کلینتون و ترامپ در سال ۲۰۱۶ می‌رسد که ۸۴میلیون بیننده داشت و دومین مناظره هم در سال ۱۹۸۰ بین جیمی کارتر و رونالد ریگان با ۸۰میلیون بیننده همراه شد.
به گفته نیلسن، افراد مسن به احتمال زیاد بیشترین جمعیت ترکیبی بینندگان مناظره اول ترامپ و بایدن را تشکیل می‌‌دهند. بر اساس سهم سنی افراد، ۴۲.۷درصد از بینندگان به ۵۵ساله‌ها و بالاتر اختصاص یافت. این رقم برای افراد بین ۳۵ تا ۵۴ساله به ۲۵.۵درصد رسید و سهم افراد ۱۸ تا ۳۴ساله، ۱۸درصد بود.
این داده‌های رتبه‌بندی را می‌توان به روش‌های مختلفی تفسیر کرد. از یک سو، به نظر می‌رسد با تحقیقاتی که نشان می‌دهد افراد مسن بیشتر اخبار انتخابات ریاست‌جمهوری را دنبال می‌کنند، مطابقت دارد. با‌این‌حال، اعداد نیلسن فقط شامل افرادی می‌شود که مناظرات را در کانال‌های تلویزیونی سنتی یا از طریق دستگاه‌های متصل به تلویزیون (در خانه یا خارج از خانه) تماشا می‌کردند – نه کسانی که مناظره‌ها را از استریم‌لاین‌ها می‌دیدند یا آنها را به صورت آنلاین تماشا می‌کردند. بر اساس مطالعه ۲۰۲۱ مرکز تحقیقات پیو، تنها ۳۴درصد از بزرگسالان زیر ۳۰ سال ایالات متحده (برنامه‌های) تلویزیون را از طریق کابل یا ماهواره دریافت می‌کنند.
2- بر اساس داده‌های نیلسن، رتبه‌بندی مناظرات ریاست‌جمهوری طی دهه‌ها افزایش، در مسیر کاهشی قرار گرفته است. چهار مناظره سال 1960 همگی دارای امتیازی در حدود 60.0 بودند، به این معنی که تقریبا از هر 10 خانوار شش خانوار دارای تلویزیون، به تماشای مناظره نشسته‌اند. هنگامی که مناظرات در سال 1976 احیا شد، رتبه‌بندی آنها سقوط کرد: «به طور کلی حدود 50.0 شد.» رتبه‌بندی مناظرات طی دو دهه بعد، روند کاهشی داشته است. سومین مناظره بین ال گور و جورج دبلیو بوش در سال 2000 فقط 25.9 امتیاز داشت. از آن زمان، رتبه‌بندی مناظرات عموما روند صعودی نسبتا کمی داشته است: اولین مناظره بایدن و ترامپ در سال 2020 امتیاز 40.2 را به خود اختصاص داد.
3- رای‌دهندگان این بحث‌ها را مفید می‌دانند، اما لزوما تعیین‌کننده نیستند. مرکز تحقیقات «پیو» نظرسنجی‌های پس از انتخابات را از سال 1988 تا 2016 انجام داد. در بیشتر موارد، از هر ده رای‌دهنده یا بیشتر، شش نفر گفتند که مناظره‌ها در تصمیم‌گیری برای انتخاب نامزد مورد نظر بسیار یا تا حدودی مفید بوده است. نقطه اوج در سال 1992 بود، زمانی که 70درصد از رای‌دهندگان گفتند که سه مناظره در آن سال بین بیل کلینتون و جورج اچ. بوش و راس پرو برایشان بسیار مفید بود. «پیو» این سوال را در سال 2020 نپرسید. به‌عنوان مثال، در سال 2016، 10درصد از رای‌دهندگان گفتند که به‌طور قطعی تصمیم خود را «در حین یا بلافاصله پس از» مناظره‌های ریاست‌جمهوری گرفته‌اند. در مقایسه، 11 درصد گفتند که بعدا، در روزها یا هفته‌های قبل یا در روز انتخابات تصمیم گرفتند. 22درصد هم گفتند که در طول یا فقط بعد از کنفرانس‌های حزب در تابستان تصمیم گرفتند که به چه کسی رای بدهند، و 42درصد هم گفتند که قبل از کنفرانس‌ها تصمیم گرفتند.
4- مناظره‌های معاونت ریاست‌جمهوری هم در ارتقای بینندگان نقش داشته‌اند. در بیشتر سال‌های پس از سال 1976، زمانی که نامزدهای معاونت رئیس‌جمهور برای اولین بار مناظره خود را برگزار کردند، نامزدهای انتخاباتی از نظر بیننده در رتبه دوم قرار گرفتند. به‌عنوان مثال، در سال 2020، 57.9میلیون نفر مناظره میان مایک پنس و کامالا هریس را مشاهده کردند. این میزان بینندگان 8درصد کمتر از تعداد بینندگان مناظره بایدن-ترامپ بود، اگرچه بسیار بیشتر از 37.2میلیون نفری بود که در مناظره سال 2016 به تماشای مناظره بین پنس و سناتور تیم کین، معاون دموکرات نشستند.
5- مناظره‌های تلویزیونی امروز چندان شبیه مناظره‌های اولیه نیست. از اولین مناظره‌ها در سال 1960 بین کندی و نیکسون تا رقابت‌های سال 1988 بین جورج اچ. بوش و مایکل دوکاکیس، نامزدها به سوالات پانل‌های روزنامه‌نگاران پاسخ می‌دادند. وظیفه مجری یا نظم‌دهنده بیشتر توضیح و اجرای قوانین اساسی و ادامه روند رسیدگی بود. اما در دهه 1980، قالب پنل با مشکل مواجه شد. منتقدان گفتند که این بیشتر به یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک شباهت دارد تا یک مناظره واقعی و روزنامه‌نگاران میزگرد زمان و توجه زیادی را از نامزدها می‌گیرند.
6- اکثر مجریان، ژورنالیست‌های تلویزیونی بوده‌اند. به جز دو تن از مجریان مناظره از سال 1960، همه ژورنالیست‌های برجسته تلویزیونی بوده‌اند. (جیمز هوگ، سردبیر شیکاگو سان‌تایمز، مناظره معاونان ریاست‌جمهوری در سال 1976، و سوزان پیج، رئیس دفتر یو‌اس‌ای تودی مناظره معاونان ریاست‌جمهوری 2020 را استثنائا برگزار کردند.)
بیشترین سهم مجریان این مناظرات هم به جیم لهرر از شبکه پی‌بی‌اس تعلق می‌گیرد که از 16 مناظره، 12 مناظره را برگزار کرده است. تنها فرد دیگری که بیش از دو مناظره را برگزار کرده است باب شیفر از شبکه خبری سی‌بی‌اس نیوز است.
