یهودیان از جنگ داخلی بیم دارند

نتانیاهو به‌‌‌سرعت دنیای سیاست‌‌‌های بی‌‌‌رحم اسرائیل را در کنترل خود گرفت، دیوان عالی و قوه‌‌ قضاییه را با تیغ سیاسی سر برید و راه را برای تبدیل اسرائیل به یک رژیم خودکامه‌‌ یهودی هموار کرد. در این روند، او یهودیان را در برابر یهودیان، مذهبی‌‌‌ها را در برابر سکولارها و ژنرال‌‌‌ها را در برابر خاخام‌‌‌ها قرار داد و کشور را به ورطه‌‌ هولناکی کشاند. این برای «یهودیان» چندان خوب نیست؛ اما آیا برای فلسطینیان بد است؟ درست است که این کابینه درصدد گسترش شهرک‌‌‌سازی غیرقانونی یهودیان اسرائیل و تعمیق سیستم آپارتاید خود در سراسر «سرزمین اسرائیل» یا فلسطین تاریخی است و مصمم است سرکوب و خشونت وحشتناک خود را افزایش دهد تا فلسطینی‌‌‌ها را همچنان آن پایین‌‌‌ها نگه دارد یا آنها را از سرزمین خود بیرون کند.

اما این نیز درست است که فلسطینی‌‌‌ها برای چند دهه از دست حکومت‌‌‌های متوالی اسرائیلی، بدون توجه به گرایش‌‌‌های ایدئولوژیکشان، رنج ‌‌‌برده‌‌‌اند. در واقع، آخرین کابینه‌‌ ائتلافی به‌‌‌اندازه‌‌ کابینه‌‌ کنونی بد بود. فلسطینی‌‌‌ها چیزهای زیادی برای از دست دادن ندارند، اما از فروپاشی، هرج‌‌‌ومرج و بیگانگی ناشی از تعصب خودشیفته‌‌ نتانیاهو چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند؛ به‌‌‌ویژه به دلیل سابقه‌‌ طولانی اسرائیل در تعریف حضور استعماری خود به‌‌‌مثابه‌‌ بازی حاصل‌جمع صفر که در آن ضررهای فلسطینی‌‌‌ها دستاوردهای اسرائیل است. برعکس، در آن صورت نیز صادق است. در اینجا می‌‌‌گویم که چگونه بدبختی‌‌‌های اسرائیل ممکن است به خوش‌‌‌شانسی فلسطین تبدیل شود. البته اگر فلسطینی‌‌‌ها کارت‌‌‌های خود را درست بازی کنند.

برای شروع، باید گفت اسرائیل دیگر نمی‌‌‌تواند، هرچند به‌‌‌دروغ، به یک به‌‌‌اصطلاح دموکراسی لیبرال یهودی ببالد، آنگاه‌‌‌که یک اکثریت ساده‌‌ پارلمانی نظارت قضایی بر قوه‌‌ مجریه را حذف می‌کند تا راه را به‌‌‌سوی استبداد هموار کند و آنگاه‌‌‌که یهودیان، مانند فلسطینی‌‌‌ها، براساس قانون مربوط به‌‌‌گونه‌‌‌ای از یهودی «خوب» نبودن -همان‌طور که توسط متعصبان مذهبی اولترا محافظه‌‌‌کار کشور تعریف‌‌‌شده است- در معرض تبعیض قرار می‌‌‌گیرند. این مطمئنا به وجهه و جایگاه اسرائیل در میان متحدان لیبرال غربی‌‌‌اش، به‌‌‌ویژه ایالات‌‌‌متحده آسیب می‌‌‌زند. در روزهای اخیر، ناظران مشتاق آمریکایی تا آنجا پیش رفته‌‌‌اند که ادعا می‌کنند «این پایان «روابط ویژه» آمریکا و اسرائیل است» و مقامات یهودی آمریکایی با سابقه‌‌ طولانی‌‌‌مدت خواستار پایان دادن به کمک‌‌‌های آمریکا به اسرائیل شده‌‌‌اند که می‌‌‌تواند به چند میلیارد دلار ضرر تبدیل شود. چنین تحولی همچنین جایگاه منطقه‌‌‌ای و بین‌المللی اسرائیل را که مدت‌‌‌ها توسط ایالات‌‌‌متحده حمایت و ترویج می‌شود، از بین می‌‌‌برد.

اگرچه من دیدگاه آخرالزمانی اسرائیل در مورد امنیتش را قبول ندارم، اما افزایش تعداد نیروهای ذخیره، از جمله ژنرال‌‌‌ها و خلبانان که از خدمت در یک کابینه‌‌ فاسد و خودکامه امتناع می‌‌‌ورزند، روحیه‌‌ ارتش و بازدارندگی رژیم را از بین می‌‌‌برد. درواقع، با توجه به مرکزیت ارتش در دولت یهود، شکاف‌‌‌ها در ارتش می‌‌‌تواند به‌‌‌راحتی به شکاف خشونت‌‌‌آمیز اجتماعی تبدیل شود. اسرائیلی‌‌‌ها چنین شکاف‌‌‌های داخلی را خطرناک‌‌‌تر از همه‌‌ تهدیدهای خارجی برای اسرائیل می‌‌‌دانند. این امر به‌‌‌ویژه زمانی صادق است که ژنرال‌‌‌های سخت‌‌‌گیر سابق و خاخام‌‌‌های متعصب پیشتاز شکاف فزاینده‌‌ سکولار-مذهبی هستند و در این فرآیند، مبارزه‌‌ خود را نظامی و مذهبی می‌کنند، آشتی را غیرممکن می‌سازند و به وخامت حتی بیشتر منجر می‌‌‌شوند.

پیش‌‌‌ازاین، بی‌‌‌ثباتی سیاسی، امنیتی و اجتماعی ناشی از اقدام نتانیاهو در قوه‌‌ قضاییه، آژانس‌‌‌های رتبه‌‌‌بندی اعتباری بین‌المللی را بر آن داشت که نسبت به «پیامدهای منفی» و «خطر مهم» پیش‌روی اقتصاد اسرائیل هشدار دهند. منابع مالی رژیم در حال کاهش است، سرمایه‌گذاری‌‌‌های خارجی آن در حال انقباض است و بازار سهامش در حال سقوط. همه‌‌ اینها به مهاجرت کمتر یهودیان به اسرائیل و ترک بیشتر یهودیان از اسرائیل منجر می‌شود. در یک نظرسنجی جدید، بیش از نیمی از پاسخ‌‌‌دهندگان از جنگ داخلی بیم داشتند و حدود ۲۸‌درصد گفتند که در حال بررسی خروج از کشور هستند. این علاوه بر حدود یک‌‌‌میلیون اسرائیلی است که در خارج از این کشور زندگی می‌کنند، به‌‌‌ویژه در ایالات‌‌‌متحده که میلیون‌‌‌ها یهودی آن را سرزمین موعود واقعی می‌‌‌دانند. با توجه به اینکه ایالات‌‌‌متحده در حال بررسی لغو محدودیت روادید برای اسرائیلی‌‌‌هاست، انتظار می‌رود تعداد بیشتری از اسرائیلی‌‌‌ها این سرزمین را ترک کنند.

درمجموع، موهبت‌‌‌های بی‌‌‌بی در قالب موقعیت وحشتناک بین‌المللی، تحولات اجتماعی، بیگانگی سیاسی، نافرمانی مدنی، نقض حقوق بشر، انقباض اقتصادی و مهاجرت بیشتر برای «دولت یهود» خوب نیست، اما می‌‌‌تواند به نفع فلسطینیان باشد. این امر مستلزم آن است که رهبران فلسطینی به‌‌‌سرعت یاد بگیرند که چگونه پیچیدگی‌‌‌های این مرحله‌‌ جدید از مبارزه‌‌ خود با اسرائیلِ آپارتاید را مدیریت و از انسجام ملی شروع کنند. جالب اینجاست که در حالی که رهبران اسرائیل مشغول تکه‌‌‌تکه کردن یکدیگر بودند، رهبران فلسطینی به ابتکار رجب طیب اردوغان، رئیس‌‌‌جمهور ترکیه در آنکارا دیدار کردند تا به آشتی و وحدت ملی برسند. در حالی که نتانیاهو، اسرائیل استعمارگر را به سمت پرتگاه می‌‌‌راند- با چشمان باز- بر فلسطینی‌‌‌ها واجب است که از نارضایتی، بیگانگی و تلخی فزاینده‌‌ اسرائیل سوءاستفاده کنند و با عناصر جامعه‌‌ اسرائیلی که مایل و قادر به مبارزه با آنها برای یک زندگی واقعی هستند ارتباط برقرار کنند؛ دموکراسی برابری‌طلبانه برای همه‌‌ مردمی که بین رود اردن و دریای مدیترانه زندگی می‌کنند، صرف‌‌‌نظر از نژاد، جنسیت یا مذهب. تاریک‌‌‌ترین ساعت شب درست قبل از سپیده‌‌‌دم است.