بومرنگ دستمزد دستوری

هشدارهای ناکام متخصصان

قانون‌گذار دموکرات کالیفرنیا این هفته تلاش می‌کند تا اجرای قانون حداقل دستمزد بالاتر کارکنان مراقبت‌های بهداشتی ایالت را که قرار است از اول ژوئن اجرایی شود، به تعویق بیندازد. غیرعادی نیست که سیاستمداران ازحرف‌های خود عقب‌نشینی کنند؛ اما گوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا، در حال پس زدن قانونی است که به تازگی امضا کرده بود و این موضوع نادر است. سوال مهم در رابطه با این تعویق قانون این است که از اکتبر گذشته چه چیزی تغییر کرده است؟ آمارها نشان می‌دهد کسری بودجه دولت این ایالت به ۴۵میلیارد دلار رسیده است.

آقای نیوسام پیش‌بینی می‌کند که حداقل دستمزد جدید مراقبت‌های بهداشتی به‌دلیل هزینه‌های بالاتر بیمه و غرامت برای کارکنان دولتی، سالانه ۴میلیارد دلار بیشتر برای ایالت هزینه خواهد داشت. بررسی‌ها پیش از تصویب قانون درباره این هزینه‌ها هشدار داد؛ اما نیوسام قانون را امضا کرد. طبق این قانون، بسته به نوع و میزان کار ارائه‌دهنده خدمات مراقبت‌ بهداشتی، حداقل دستمزد کارکنان مراقبت‌های بهداشتی از این هفته در کالیفرنیا به حدود ۱۸ تا ۲۳دلار در ساعت افزایش می‌یابد. حداقل دستمزد فعلی کالیفرنیا برای همه کارگران ۱۶دلار در ساعت است. با این حال با این قانون، تقریبا تمام کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی از جمله سرایداران این مراکز تا سال۲۰۲۸ باید حداقل ۲۵دلار در ساعت دستمزد دریافت کنند.

دستمزد دستوری چه عواقبی دارد؟

زمانی که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی هشدار دادند که دستمزد دستوری می‌تواند خدمات ارائه‌شده به بیماران را تضعیف کند، دموکرات‌ها توجهی به این موضوع نکردند. چه کسی اهمیت می‌دهد که کالیفرنیایی‌ها قبل از رسیدن به اورژانس بیشتر منتظر بمانند؟ آقای نیوسام پیشنهاد می‌کند که افزایش حداقل دستمزد کارکنان بهداشتی با درآمد عمومی صندوق دولتی پرداخت شود و از مالیات معاف شود. اما ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی خصوصی کالیفرنیا در پرداخت حداقل دستمزد جدید دچار مشکل می‌شوند؛ زیرا در نهایت به بیماران تحمیل می‌شود. به گفته بسیاری از کارشناسان، لغو شدن این قانون بسیار بیشتر از اجرایی شدن آن می‌تواند به وضعیت کارکنان در این حوزه و گیرندگان این خدمات کمک کند. به نظر می‌رسد طبق معمول، دموکرات‌ها نمی‌خواهند مسوولیت اقدامات خود را قبول کنند. نیوسام در بهار امسال همچنین قانونی را امضا کرد تا رستوران‌های فست‌فودی که در املاک دولتی کار می‌کنند حداقل دستمزد ۲۰دلاری را پرداخت کنند.

حداقل دستمزد در کالیفرنیا، نمونه دیگری از اجرای سیاست‌های ترقی‌گرایانه است که در نهایت واپس‌گرایانه عمل می‌کنند. سیاست‌هایی که به سیاست‌های بومرنگی مشهور شده‌اند؛ زیرا در نهایت برخلاف اهدافی که به خاطر آنها تصویب شده‌اند، عمل می‌کنند. متوسط درآمد هفتگی برای کارکنان حوزه تفریح اوقات فراغت در کالیفرنیا به‌دلیل کاهش شدید ساعات کار، ۲.۶درصد در سال گذشته کاهش یافته است. در مقابل، میانگین درآمد هفتگی در سراسر کشور ۳درصد، ۳.۲درصد در فلوریدا و ۵.۲درصد در تگزاس افزایش یافت. به نظر می‌رسد علت بروز این وضعیت این است که بازار کار این ایالت ضعیف‌تر از بازار کار سایر ایالت‌ها است. وقتی دولت دستمزدها را بالاتر از آنچه بازار تعیین کرده افزایش می‌دهد، کارفرمایان قیمت‌ها را افزایش داده و نیروی کار را کاهش خواهند داد. کالیفرنیا به نمونه واضحی از این پدیده تبدیل شده است.