اخبار تاريخ و اقتصاد - روزنامه شماره ۵۹۱۷

• 

  زندگی در میان ابرها

  فرزاد بیگی/دکترای تاریخ و پژوهشگر

  شرکت «آدریان اسمیت + گوردون گیل» طراح بیش از بیست برج و آسمان‌خراش استثنایی در جهان است. ولادیمیر بلوگولوفسکی، معمار و منتقد با آدریان اسمیت و گوردون گیل، معماران شیکاگو درباره شیوه ساخت آسمان‌خراش‌ها، موضوعی که این دو معمار با آن شناخته می‌شوند، گفت‌وگویی انجام داده است که ترجمه آن از نظرتان می‌گذرد. بلوگولوفسکی در مقدمه مصاحبه آورده است: محل کار آنها در قلب «شیکاگو لوپ» و در ساختمانی مدرن قرار دارد.
• 

  برج جده؛ رقیب خلیفه در ارتفاع

  دنیای‌اقتصاد: برج خلیفه یا برج دبی ۴ژانویه سال۲۰۱۰ رسما افتتاح شد.

• عصر آسمان‌خراش‌ها

  دنیای‌اقتصاد: نخستین ساختمان‌های بلند جهان طی دهه۱۸۸۰م در کلان‌شهرهای شیکاگو و نیویورک طراحی و ساخته شدند. در آن زمان، برج‌های بلند شیکاگو به‌عنوان مراکز بیمه مورد استفاده قرار می‌گرفت و نشانگر پیشرفت‌های بزرگی در زمینه فناوری ساختمان بود.
• 

  معماران ژاپنی و مساله زلزله

  میثم معصومی/معمار

  کشور ژاپن سابقه دیرینه‌ای در زمینه وضع مقررات ساخت‌و‌ساز دارد که مهم‌ترین دلیل آن ارتقای مقاومت ساختمان‌ها دربرابر زلزله است. برای مثال پس از تجربه زلزله شدید سال۱۹۲۳ در نزدیکی توکیو و تخریب ساختمان‌های بسیاری که تا آن زمان در جریان نوگرایی به سبک غربی با مصالح آجر و سنگ احداث شده بودند، قوانین اصلاح شدند و استفاده از سنگ و آجر با محدودیت‌های بسیاری روبه‌رو شد تا حدی که امروزه حتی استفاده از آنها در نازک‌کاری نیز به‌سختی امکان‌پذیر است. این محدودیت باعث خروج مصالح بنایی سنگین از حوزه ساخت‌وساز ژاپن شد که به‌نوبه خود در فرم و کیفیت فضاهایی که پس از آن در ژاپن ساخته شد، تاثیر شگرفی داشت. ضمن اینکه به‌دلیل محدودیت‌های سازه‌ای تا سال۱۹۶۴ اجازه احداث ساختمان‌هایی با ارتفاع بیش از ۳۱ متر در ژاپن وجود نداشت؛ هرچند با پیشرفت تکنولوژی ساخت، این قوانین به‌تدریج تغییر کرد و از سال۱۹۶۴ به بعد امکان ساخت ساختمان‌های بلند‌مرتبه هم فراهم شد. بنابراین تصویر امروزی از توکیو به‌عنوان شهر آسمان‌خراش‌ها تا قبل از سال۱۹۶۴ عینیت نداشت.

• نخستین ساختمان بلندمرتبه در توکیو

  ساختمان دفتر مرکزی شرکت بیمه دریایی نیچی دو، اولین ساختمان بلند‌مرتبه در مرکز توکیو بود که به‌دست مائه‌گاوا از شاگردان لوکوربوزیه در سال۱۹۶۶ طراحی شد. این ساختمان در طرح اولیه شامل ۳۰طبقه در دو برج دوقلو بود که به‌دلیل متعارف نبودن آن، پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان به صورت یک برج ۲۵طبقه با ۹۹متر ارتفاع ساخته شد و در سال۱۹۷۴ مورد بهره‌برداری قرار گرفت. احداث این برج نقطه عطفی از منظر بلندمرتبه‌سازی در کشور ژاپن بود. پس از آن توکیو از شهری با ساختمان‌های میان‌مرتبه، به شهر آسمان‌خراش‌ها با برج‌هایی بیش از ۳۰۰ تا ۶۰۰ متر ارتفاع تبدیل شد.